groszek - 2018-08-13, 17:08
Pewnie z naszej dyskusji wtedy wynikała druga część ( pogrubiłam ją w twojej wypowiedzi), ale widać prof Manterys widziała to tak jak widza badacze  i nazwała...
W książce o badaniu netnograficznym naszego forum dr Doroszuk wyraźnie określa zachowania młodych rodziców, którzy nie chcą spotykać się z rodzicami starszych dzieci- jako przejaw izolacji wewnętrznej, jako lęk przed odarciem ze złudzen dotyczących rozwoju dziecka. W dyskusji na Fb nasi grupowicze nie polecają książek i przestrzegają przed nimi. polecają natomiast kontakt z rodzicami, ale nie wiem jaki staż rodzicielski preferują... Forum niesie bogactwo treści (może jest tego zbyt wiele), a jednak większość woli dziś pytanie -dziś odpowiedź w grupie na Fb... kasia551210 - 2018-08-13, 19:22
Ania pogubiłam się  ![:]](images/smiles/cwaniak.gif ":]") to że rodzice takich małych dzieci nie koniecznie chcą się spotkać z rodzicami starszaków to po części prawda ale nie jest to regułą. Pamiętam jak Bartosz był mały ciągle miałam zal do wszystkich i wszystkiego że mam dziecko ,,inne'' . Ale też nie było takich możliwości, fb (zwłaszcza grupa Zakątek , Planeta 21, dziś książki poszły w odstawkę, ale nie ma to jak kontakt osobisty, choć na początku drogi dobrze troszkę teorii z książek zaczerpnąć, lb z netu ze stron poświęconych właśnie ZD na stronie Bardziej Kochani czy na Zakątku.
Z tym to racja Ania dziś pytanie dziś odpowiedź no może być ewentualnie jutro odpowiedź 
groszek - 2018-08-13, 19:53 I turnus BK zaraz po szkole- tylko dla rodziców małych dzieci- na ich prośbę. W tym wątku wypowiedź Aniak (27.08.2013 )myślę jest tą na podst. Której prof wysunęła swoją tezę plus oczywiście Jej spostrzeżenia z turnusów i wyjazdów. Przecież jest socjologiem
A propos książek to te które dały mi siłę były anglojęzyczne i pokazywały co i jak robić z dzieckiem. U nas dużo jest książek naukowych a mało takich pod kątem rodzica. Rafał - 2018-08-13, 21:37 Ja zakupiłem jedną książkę po urodzeniu Marcina, Przeczytałem ją ale jak wyżej napisałaś był to profesorski wykład i nic dla duszy. W amerykańskich książkach większość informacji jest pisana z doświadczenia i bezpośrednio do czytelnika co się zupełnie inaczej odbiera. Co do kontaktu ze starszymi rodzicami to w tamtym czasie też go zbytnio nie potrzebowaliśmy. Oni byli już przeważnie na tym etapie co Ja teraz czyli organizowania przyszłości a My potrzebowaliśmy czegoś innego. Co do książek osób które nie mają styczności z ZD a tylko patrzą z boku to są one niestety trochę wybrakowane. Wolę już wziąć typową książkę z psychologii, socjologii czy neurologii niż coś co się sili na poradnik czy analizę sytuacji. Tej nie czytałem, z chęcią to zrobię jak wpadnie w ręce, więc na jej temat się nie wypowiadam. Porównam to jednak do szkolenie z agresji u dzieci z ZD jakie miało miejsce u nas w szkole Przyszła Pani, przedstawiła się budując swój autorytet i zaczęła głodne kawałki którymi leci się na szkoleniach z NLP czy biznesowych pseudo instrukcjach jak postępować z trudnym klientem. Na pytania rodziców odwracała kota ogonem i wyszło ze to nasza wina że rano nie mamy cierpliwości jak do szkoły trzeba dojechać a dziecko w lato chce zimowe buty z pomponikiem zakładać. No cóż zadałem więc na koniec pytanie czy kiedykolwiek pracowała z niepełnosprawnymi dziećmi, ludźmi lub kimkolwiek z niepełnosprawnością intelektualną - okazało się że nie i zaczęła się podpierać autorytetem córki że ona pracuje - Ale co nam po tym że jej córka wie co robi a ona nakarmiła nas głodnymi kawałkami. Książki profesorów niestety tak wyglądają i co więcej wnioski jakie potrafią wyciągnąć są wnioskami z ich punktu widzenia a nie naszego. FB ma jedną zaletę w tym przypadku - jest tam dużo ludzi i na pytania dostaje się niemal od razu odpowiedź - Co do jej jakości to już inna sprawa , ale ludzie chcą dziś wszystko na wczoraj i do tego za darmo - tak się przyzwyczaili. Na fb siedzą całymi dniami więc na książkę brakuje już czasu. Tam jest łatwo i przyjemnie i tyle. EDIT: Odnośnie dołowania - to ja bym to raczej nazwał sprowadzaniem na ziemię. Tłuką nam do głów że jest super rehabilitacja - no jest że przedszkole za darmo i szkoła rozwiążą nasze problemy że dzięki rechabilitacji i ciężkiej pracy dziecko może być samodzielne i żyć społecznie że można sobie załatwić kwity na opiekę dla dziecka i brać zasiłek . No super, ale czemu zakazują równocześnie pracy zarobkowej czyli rozwoju osobistego i zawodowego pod groźbą zabrania tego zasiłku Tylko że - co nasze dzieci mają robić po podstawce, co z pracą, kto się nimi zaopiekuje na starość itd. Realia a rzeczywistość to dwa bieguny. Wiec ja bym to raczej nazwał sprowadzaniem na ziemię a jak ktoś chce to się dołuje 
|
||||||||||||
