lukas_waw - 2018-05-21, 19:28 Temat postu: neurologopeda WAW Dzień Dobry, Poszukuję dobrego neurologopedy, najlepiej z Warszawy. Czy ktoś z was korzystał z usług dr Jolanty Wolskiej? pozdrawiam Marta B. - 2018-05-22, 22:22 Z własnego doświadczenia polecam panie: Gabrysię Lorens i Ingę Piotrowską z Elfa. Niestety doświadczenie nie jest duże bo strasznie ciężko się do nich dostać. lukas_waw - 2018-05-27, 10:15 Prosze jeszcze o inne propozycje. Rafał - 2018-05-27, 14:06 Łukasz - co potrzebujecie. Moja Małżonka jest logopedą. Co prawda nie neuro ale prowadzi dzieci z bardzo różnymi upośledzeniami w przedszkolu specjalnym. Może będzie mogła coś podpowiedzieć. lukas_waw - 2018-05-31, 07:14 Trudne pytanie. Potrzebuję na pewno więcej cierpliwości, dużo mądrości i wiary w to, że podołamy zadaniu, które dla nas jest jak narazie prawie niewykonalne. Rafał - 2018-05-31, 19:34 Podołacie. Wszyscy tu jakoś daliśmy radę. Pierwsze lata nie należą do najłatwiejszych, poza tym trzeba się przyzwyczaić do sytuacji, ale wierzę w Ciebie i Twoją rodzinę. Cierpliwy to i ja nie jestem ale jakoś rąk i nóg Marcinowi nie wyrwałem  . Każdemu z nas świat się zawalił i budowaliśmy go od nowa. Jedni z ruin inni z gruzów ale jakoś to poszło.
pamiętaj że my naprawdę nie mamy najgorzej. Są miejsca gdzie ludzie się zabijają, nie mają co jeść, co pić, gdzie muszą uciekać z własnego kraju aby nie martwić się że ktoś ich zastrzeli albo spadnie bomba i urwie rękę lub zabije ich czy ich dziecko. Nasze dzieci mają tylko dodatkowy chromosom i wolniej się rozwijają ale się rozwijają. Wiem że to może być marne pocieszenie ale świat jest jaki jest a my jesteśmy jego częścią. Moje dziecko nawet komunię w zeszły wekend przyjęło a do niedawna nie dał sobie kawałka chleba wcisnąć do buzi. Myśleliśmy że to będzie nie wykonalne jeszcze pół roku temu i kombinowaliśmy jak to obejść. A tu taka niespodzianka. Poukłada się zobaczysz. Wejdź sobie w galerię marcina http://procent-dla-marcinka.pl/galeria/ i zobacz że da się żyć normalnie. To tylko od nas zależy. A cierpliwość przyjdzie z czasem. Michał A - 2018-05-31, 21:35 Witam, Polecamy panią Magdalenę Bednarczyk, przyjmuje np. W przychodni na Żelaznej przy szpitalu św. Zofii. Raz byliśmy, bardzo pozytywna, pełna energii i z dużą wiedzą. W czasie jednej godziny przekazała nam ogrom informacji. Wizyta odpłatna, poza NFZ. Obecnie współpracujemy z panią Jowitą Herman, też polecamy, w ośrodku na Meander 15, z tego co wiem pracuje także w przychodni Kar-Mel (obie lokalizacje: Ursynów). Na Meander chodzimy w ramach WWR. Aha, ogólnie to mamy nie duże doświadczenie, bo syn ma dopiero 5 miesięcy. Pozdrawiam Michał ancorek - 2018-06-06, 10:04 a macie już wybrana metodę jaka chcecie ? Poszukaj Dagmary Śmialkowskiej, ja chodziłam do niej a teraz chodzimy do Weroniki Milewskie a na turnusy do Tiwahe w Krakowie . Rita idzie metoda krakowska - ale mocno zmieniona i dostosowana do jej potrzeb przez p. Wianecka. lukas_waw - 2018-06-10, 19:35 Nasza Amelka jest prowadzona metodą bobath. To nie był nasz świadomy wybór, po prostu tak wyszło. Co sądzicie o tej metodzie? Rafał - 2018-06-11, 11:39 Metod jest całe multum. Jedna lepiej działa na dane dziecko inna słabiej. Tu nie jest kwestią wybór metody bo bobat jest ok, ale dostosowanie jej do możliwości dziecka oraz stała praca i współpraca terapeuty z rodzicami. Wiele osób, i to pisze z doświadczenie po rozmowach z rodzicami, uważa że jak chodzą godzinę tu , trzy tam i jeszcze gdzieś to to załatwi większość problemów. Niestety z biegiem czasu część rodziców uświadamia sobie że to nie tędy droga. Najważniejsze to aby nie zamykać się na jedną metodę a tak naprawdę robić z dzieckiem rożne rzeczy nie tylko w ramach opisanych metod terapeutycznych. Z powodzeniem spacer można wykorzystać do terapii tak samo jak zajęcia. Łukasz nasze zdanie tu jest drugorzędne. Najważniejsze czy wam ta metoda odpowiada, czy dziecko na nią dobrze reaguje, czy terapeuta ma jakiś plan na terapię i czy współpracujecie razem. W mojej ocenie to są czynniki które należy brać pod uwagę wybierając metodę. Swoją drogą to ja odnoszę wrażenie że terapia to nic innego jak praca z dzieckiem. O ile ze zdrowym dzieckiem zbudowanie domku z kloców zajmuje godzinę. To z Downiaczkiem 5 dni. Budując ten dom ileś razy dojedziemy w końcu do dwóch godzin. I tak z dużą częścią spraw które dziecko powinno przyswoić. To taka przenośnia trochę 
lukas_waw - 2018-06-16, 21:13 Metoda bobath chyba się sprawdza chociaż na efekty trzeba długo czekać. Być może jak pójdzie od września do żłobka Amelka wystrzeli jak rakieta . Narazie jest to długa i żmudna praca, która pewnie nie jednego potrafi złamać. A przecież nasze życie nie może kręci się tylko wokół ZD. groszek - 2018-06-17, 15:25
Potwierdzam, nie może - ale niestety się kręci. Oczywiście im starsze dziecko - jak to widać na forum, tym rodzice już bardziej oswojeni z tematem. Wiedza co ich dziecko może, także widzą czego raczej nie da rady... Warto jednak być czujnym. Być w grupie rodziców dzieci z zD i śledzić co się dzieje. Bo małe dziecko z zD, ma co robić poza domem. Jest szkoła, a jak jest duże to może się okazać, że nie wiadomo co z tym dorosłym dzieckiem z zespołem robić, jak zorganizować mu życie... |
||||||||
