[plaza]

Aniu za naszymi dziećmi idą pieniądze i to nie małe dlatego dyr łatwo go nie odda. Ja oceniam poziom rozwpju młodego na 4 lata plus ciut więcej, wiadomo że są dziedziny że mniej. Uważam że w grupie 5 = latków byłoby ok, bo zmusiłoby go to do większej pracy ale przecież w edukacji nie o to chodzi żeby było łatwo.

W takich kryzysowych sytuacjach gdy moim dzieciom dzieje się źle myślę żeby znów zamieszkać w Poznaniu

[Mewa]

Plaza, wiem o pieniądzach, ale przecież takie same pieniądze by przedszkole dostawało, niezależnie od tego, w jakiej jest grupie. A jeżeli się zdecydujesz Szymka przenieść do szkoły, to chyba dyrektorka przedszkola nie może Cię powstrzymać, bo niby jak?

W dużym mieście jest na pewno łatwiej z przedszkolami, szkołami i rehabilitacją dla dzieci z zD.

[Iga]

Dyrektorce łatwiej trzymać go w trzylatkach bo tam musi być pomoc. I ona załatwia to przy użyciu Szymona. Ma nauczyciela dla Szymona i innych dzieci.

[Mewa]

Acha, nie wiedziałam, że tak jest. U nas jest pani woźna w każdej grupie, są dwie panie wychowawczynie, które przychodzą na zmianę od rana albo w południe i pedagog specjalny przez pięć godzin. Szkoda Szymka. Może dojeżdżałby do Poznania?

[mamagugu]

[plaza]

Agata myślalam o Was jak to pisałam, wiem że Viola jest w szkole ale Wasza szkoła to inna bajka.
Aniu Szymon jest w grupie integracyjnej więc są dwie nauczycielki plus pomoc a w przedzkolu istnieją trzy grupy integracyjne a ona dała go do najmłodzej


Jak się z dyrektorką nie dogadam to zrobie tak jak mówiła Ala dam go do masowego i będę oczkiwac nauczyciela wspomagającego. Roważam też przedszkole prywatne nie wiem czy za młodym idą pieniądze do prywatnej placówki.

Jutro jedziemy wreszcie do porządnego ortopedy trzymajcie za nas kciuki boję się diagnozy

[baronek]

[mimi3]

Lena idą i to w 100%

[aniak]

No i stało się. Dziś dostaliśmy telefon ze szkoły, że Piotrek został przyjęty do
Zespołu Społecznych Szkół Specjalnych "Dać Szansę" na Głogowej w Warszawie. Bardzo się cieszymy

Byliśmy już dwa razy - raz tak ogólnie obejrzeć szkołę i "klimaty", a drugi - my na wywiadzie, a Piotrek na lekcji. Wszyscy baaaardzo zadowoleni. Teraz wybieramy się na 25-lecie szkoły.
Także z nieuchronnym bólem tęsknoty za błogim czasem przedszkolnym będziemy wchodzić w nowe, dorosłe życie.

I chciałam dodać, że 7 lat temu, myśl, że moje dziecko będzie chodziło do szkoły specjalnej, powodowała ból brzucha i żałość. I porażkę. A dziś ? Patrzę na moje szczęśliwe dziecko i wiem, że to jest miejsce dla niego I ja też jestem szczęśliwa

[Iwona K]

No, Aniu, super to wygląda.
Powodzenia dla Piterka, o aktywność Rodziców jestem spokojna!

[Mewa]

Gratulacje! Cieszę się z Wami .

[ania_as]

[monikagr]

cieszę się razem z Wami

ja też mam ścisk jak pomyślę,że ta decyzja przede mną. Marze o tym, abym była tak pewna swojej decyzji jak WY teraz

[aniak]

Ja pracuję w "normalnej" szkole. Nie raz próbowałam sobie wyobrazić jak życie Piotrka by w niej wyglądało - tak ekskluzywnie - z nauczycielem wspomagającym jeden na jeden. I nie widzę tego. Tym bardziej w integracji z jednym asystentem na 5 dzieci o różnych "orzeczeniach". Pewnie, że najbardziej będzie mi brakowało codziennych relacji ze zdrowymi rówieśnikami, ale prawdą jest, że przepaść miedzy nimi robi się coraz większa i za niedługo już nie będzie dla nich żadnym partnerem. A swój świat musi mieć

[zula]