[anuszkaa]

[iwi]

A według mnie lektura szkolna to nie jest przecież kompendium wiedzy na temat.

Czytałam książeczkę. Igor czytał kolegom na zeszłorocznym Dniu ZD kolegom w szkole...
Książka napisana jest językiem trafiającym do dzieci. Według mnie pomaga zrozumieć, że dzieci/osoby z zD też myślą i czują. Że bardzo dużo rzeczy przychodzi im trudniej zupełnie nie z ich winy. Zresztą każdą lekturę się omawia. Myślę, że od nauczycieli zależy wyjaśnienie, że nie wszystkie dzieci z zD są takie same, tak jak i te bez zD. Choć mnie wydaje się ważniejsze właśnie przekazanie tego, że oni też czują: i radość, i smutek, i przykrości...

Z Igorem też koledzy się nudzą. On niekomputerowy i nietelefonowy przecież (woli książki).
Ale jeśli chodzi o zwierzęta, czy ulubione filmy na przykład to mają wspólny język. W gry planszowe też razem lubią grać.

[Maria74]

[anuszkaa]

Cytat:

Według mnie pomaga zrozumieć, że dzieci/osoby z zD też myślą i czują. Że bardzo dużo rzeczy przychodzi im trudniej zupełnie nie z ich winy.

Ależ oczywiście - wcale temu nie przeczę w swoich powyższych wypowiedziach (cytat niżej). Wprost przeciwnie, mówię o tym. Jednak to chyba za mało, jak na lekturę? Czy tylko o to chodzi nam? Czy nie chodzi też o to, by pokazać, ze inny nie znaczy gorszy (zaraz wyjaśnię dokładnie tę kwestię)? Czy marzymy o jak największej ( w miarę mozliwości) samodzielności naszych dzieci? O ich wprowadzeniu do społeczeństwa na wzór krajów zachodnich? O ich obecności na ulicy, w restauracjach, w miejscach użytecznosci publicznej? By znaleźli zatrudnienie stosowne do możliwości?

anuszkaa:

Cytat:

Poza tym nauka z Żółtych kółek płynie taka, ze osoby z zD nalezy szanować, ale kontakty w zasadzie powinny być okazjonalne. ( Jesli dobrze pamietam, po odejściu Innej z klasy dzieciaki idą do niej z wizytą.) A ja ciągle mam przed oczami film zrobiony gdzieś w Hiszpanii, na którym modziez z zD pracuje w hotelach. Na równych prawach ze zdrowymi. Taką integrację trzeba od czegoś zacząć. Gdzieś na poziomie podwórka, przedszkola, szkoły. To tam zdrowe dzieciaki muszą dowiedzieć sie, że te z zD też dają radę. Z Żółtych kółek wynika, ze rady nie dają.

W jednym z podręczników dla kl. II była czytanka o klasie, do której chodził niewidomy chłopiec. I dzieci go nieakceptowały. Był zawalidrogą w każdej zabawie. Był inny.
Autorka jednak nie wysłała go do osrodka dla dzieci niewidomych, choc być może tak to się w rzeczywistości kończy w realnym zyciu. Poprowadziła klasę na wycieczkę do puszczy. Tam grupa zgubiła się. Zapadła noc. Wszyscy byli przerażeni. Tylko jedna osoba nie miała z tym kłopotów. Nasz bohater. Poprowadził grupę z powrotem o śladach, które wcześniej zapamiętał - nadłamane gałęzie, wystające konary itp. Wszyscy przyjęli do wiadomości, że inny nie znaczy gorszy.
Tego brakuje mi w Zółtych kółkach.
Jeszcze raz - nie krytykuję książki. Jest pomocna, zwłaszcza w przypadku, gdy chcemy np. przekazać pewne informacje starszemu rodzeństwu dzieci z zD( mniędzy innymi są zainteresowane skąd wzięła się choroba i ksiązka to tłumaczy), czy dzieciom z sąsiedztwa. Jednak jako lektura szkolna, która na długo utrwali wizerunek osób z zD, moim zdaniem jest nieodpowiednia.
(Mam nadzięję, ze mogę mieć własne zdanie i przeżyć?)

[gocha]

W tamtym roku mój syn omawiał czytankę ,,Patryk'', która jest fragmentem książki ,,Janek, to ja'' Ireny Landau. Do klasy przychodzi nowy chłopiec z ZD i koledzy szybko go akceptują w przeciwieństwie do drugiego chłopca, który jest wredny.
Moim zdaniem czytanka jest przesłodzona. O wiele bardziej wolałabym, aby przeczytali ,,Żółte kółka'',po której miałam świeczki w oczach. Czytałam ją synowi i tłumaczyłam na czym polega ZD.
Niestety jeszcze dużo czasu minie zanim nasze dzieci będą pracowały w McDonaldzie.... Trzeba ludzi uświadamiać od podstaw. Sąsiadka spytała mnie ostatnio, kiedy Bartek wyzdrowieje?

[Maria74]

Anuszkaa pewnie, że możesz mieć własne zdanie! Podziwiam Twoją Alę i z radością czytam o Jej sukcesach. To, że w pewnych kwestiach mam odrębne zdanie nie znaczy, że chciałabym aby moje wpisy sprawiły Ci choćby najmniejszą przykrość. Myślę, że to o czym piszesz powyżej jest bardzo ważne i dobrze rozumiem Twoje przesłanie, ale zgadzam się z Gochą, że należy "ludzi uświadamiać od podstaw". Boję się, na przykład, że gdyby bohaterami książki - pierwszej lektury o tej tematyce - były dzieci z zD o różnym potencjale, te słabsze zespołowe dzieci w klasie, mogłyby by być, przez pryzmat tych zdolniejszy bohaterów, postrzegane jako te "gorsze" dzieci z zD.
Sama mam jeszcze małego synka i oczywiście marzy mi się, żeby rozwijał się bardzo dobrze, ale wiem jakie są statystyki i jak bardzo wiele zależy od tego co już jest zapisane w jego genach. Ale nawet gdyby stał się cud i nie odbiegałby od swoich rówieśników, nie zmieniłaby swojego zdania wyrażonego powyżej. Najważniejsze jest dla mnie, żeby był szczęśliwy!

[kasia551210]

Gosia i to są dzisiejsze realia

[anuszkaa]

Dziękuję, Mario. Dobrze jest czuć, że nie jest się czarną owcą.

[Maria74]

Dobrze, że napisałaś. Ucieszył mnie Twój ostatki post. Buziaki.

[kasia551210]

[iwi]

Anuszko: Nie jesteś czarną owcą. Masz prawo mieć swoje zdanie.
Ja też wyraziłam swoje.
Ja też chcę jak najlepiej dla mojego syna. Też chcę, żeby miał prawdziwą pracę, itd.
Ale czy lektura dla dzieci w młodszych klasach podstawówki będzie miała na to jakiś wpływ?
Niech ma choćby taki, by dzieci nie wyzywały się od "Dałnów". I to już będzie naprawdę dużo na początek.

I jeszcze: Igor miał w szkole za lekturę "Harrego Pottera". Też nie jestem pewna, czy to był dobry pomysł, by ta książka była lekturą dla czwartej klasy...

Mnie nie podobała się "Poczwarka" Terakowskiej. Głównie ze względu na zakończenie...

[anuszkaa]

Dzięki, iwi. Oczywiście, szanuję Twoje zdanie.

Co do Harrego Pottera jako lektury w IV klasie - niestety książka doskonale spełnia obecne wytyczne. Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej , nie istnieje odgórnie narzucona lista lektur obowiązkowych. Właściwy dobór lektur przez nauczyciela w szkole podstawowej ma za zadanie rozwijać w dzieciach zamiłowanie do czytelnictwa oraz zachęcać do korzystania z bibliotek. To jest podstawowe kryterium. Nie ma mowy o żadnych treściach dydaktycznych, czy poznawczych. Stąd wybór Harrego Pottear jako książki, która ma opinię najpoczytniejszej wśród młodych czytelników. Dla nas jest to nie najszczęśliwszy wybór.

Wracając do Zółtych kółek - obawiam się, że nie spełniają powyższych kryteriów. Dlatego marzy mi się książka, która wartości poznawcze o zD nie poda wprost, ale poprzez ciekawe opowiadanie o przygodach, może z elementami baśniowymi, w którym nasze dzieci będą super bohaterami. Takim nieudacznikiem Peterem Parkerem zamieniającym się w Spider Mana. Wtedy rzeczywiście zafascynowani fabułą czytelnicy mogliby przestać wyzywać się od Dałnów. Bo Dałn znaczyłby super bohater.

Myślałam o fenomenie zmiany wizerunku wampirów, czarownic, wilkołaków itp. w ostatnich dwudziestu, trzydziestu latach. Wcześniej jeśli pojawiał się w literaturze np. wampir, był postacią negatywną. Wszyscy się go bali. Wyrządzał zło. Teraz jest ulubionym bohaterem książek dla dzieci, filmów dla młodzieży itp. Jest postacią ciekawą, mającą barwne przygody i miłe cechy ludzkie. Może warto pójść w tym kierunku?

[stokrota]

[anuszkaa]

[sylwiawielgosz]

Witam,
Prowadzę badania dotyczące funkcjonowania małżeństw posiadających dziecko niepełnosprawne. Zapraszam mamy i ojców do wypełnienia ankiet które są anonimowe i dobrowolne.
http://moje-ankiety.pl/respond-73098.html
To nic nie kosztuje, a ja za każdą wypełnioną ankietę wpłacam złotówkę na wybraną przez rodzica organizację.