[OlgaKomorowska]

Agata ma bardzo bogaty zasób słów. Gdy mówi wolno i mało jest ok. Ale jak chce coś opowiedzieć, to zaczyna mówić szybko, połyka sylaby i bardzo skraca samogłoski.
Od wczoraj zaczyna chodzić na lekce śpiewu. Zaczęło się dobrze, bo w różnych tonacjach miała śpiewać samogłoski.
Zresztą pani, która uczy śpiewu, powiedzieliśmy, że chodzi o wsparcie logopedyczne. Zobaczymy jakie będą efekty.

[baronek]

Pobiegłam do wątku mając nadzieję, że ktoś odkrył sposób, jak nauczyć niegadającego gadać śpiewając mu.
Jak ktoś gada, to pewno i śpiewanie mu pomoże gadać lepiej.
Ale mojemu Julkowi śpiewanie nic nie pomaga na gadanie. Wprawdzie "100 lat śpiewa", nawet używając słów, których znaczenia można się domyślić, wszak to prosta piosnka, ale żeby te słowa póbował potem w mowie spontanicznej wykorzystać - nie ma takiej opcji. A ostatnio "śpiewał" ze mną "Był sobie król, był sobie paź". "Paź" wyszło mu doskonale. W mowie spontanicznej - nawet jakby chciał to nie wykorzysta - bo po 1. nie potrafi, po 2. gdzie użyje takie słowo w powszednim języku naszym?
Tak więc może ściślej: "usprawnianie mowy - przez śpiewanie"?

[OlgaKomorowska]

Tytuł usprawnianie może faktycznie byłby lepszy
Ale na pierwszych zajęciach Agata nie zaśpiewała żadnego słowa. Nauka polegała na wyciąganiu samogłosek "a" i "o". Żeby były długie i o różnej tonacji. Żeby buzia była szeroko otwarta. To było bardzo dobre ćwiczenie na oddychanie i wzmacnianie aparatu mowy w tym mięśni odpowiadających za mówienie .
Pani grała na pianinie jakiś dźwięk i Agata miała zaśpiewać w tej tonacji literkę "a" lub "o".

[efcia]

Śpiewająco uczy też pani Renia Nowicka na turnusach.
Dawid gdy mówi szybko tez gubi literki lub kilka razy powtarza to samo, a gdy zaczynamy śpiewająco to całe zdania potrafi czysto zaśpiewać , np. "makaron", " Co to jest?" - normalnie byłoby "kakalon" i "to jest".