Cytomegalia jest chorobą wirusową szeroko rozpowszechnioną wśród ludzi na całym świecie. Szacuje się, że w Europie Centralnej 60-80% mieszkańców jest nosicielami wirusa cytomegalii, w Stanach Zjednoczonych nieco mniej, bo 50-60%. W krajach Trzeciego Świata odsetek ten sięga 100%. Wirus cytomegalii (Cytomegalovirus - CMV), swoisty dla ludzi, po raz pierwszy został wyizolowany z hodowli komórkowej w 1956 roku. Jego nazwa pochodzi od zmian, jakie powoduje on w komórce - zakażona komórka powiększa się nawet 40-krotnie, zawierając charakterystyczne wtręty zlokalizowane wewnątrz jądra oraz w cytoplazmie.
Cytomegalia ma dość długi okres wylęgania - od trzech tygodni do trzech miesięcy. Cytomegalowirus jest wirusem z tej samej grupy co wirusy opryszczki, ospy wietrznej i półpaśca. Wszystkie mają jedną wspólną cechę - po przechorowaniu pozostają w organizmie w formie nieaktywnej. Może ona uaktywnić się w okresie obniżonej odporności ustroju, dając w efekcie obraz charakterystycznej infekcji wirusowej.
Dla ogólnie zdrowego człowieka, nawet w bardzo młodym wieku, zakażenie czy nadkażenie wirusem cytomegalii nie stanowi większego problemu. Dziecko przechorowuje infekcję bez konieczności specyficznej terapii. Problem natomiast zaczyna się u pacjentów z obniżoną odpornością, w szczególności u noworodków i niemowląt. Cytomegalia jest najczęstszym wirusowym wewnątrzmacicznym zakażeniem, obarczonym dużym ryzykiem wad wrodzonych (25%). Wśród ciężarnych mieszkanek Europy obecność wirusa na początku ciąży stwierdza się w 45% przypadków.
Pierwotna infekcja CMV u zdrowych dorosłych, a także u kobiet ciężarnych zwykle jest bezobjawowa, ale u około 10% stwierdza się następujące objawy: podwyższoną temperaturę ciała, która może utrzymywać się do 30 dni, zmęczenie, ból głowy, ból mięśni, kaszel i ból gardła. Pojawia się zapalenie gardła, powiększenie węzłów chłonnych szyi lub uogólnione, czasami powiększenie wątroby i śledziony, a także anemia hemolityczna i trombocytopenia.
Pacjenci z obniżoną odpornością
Pierwsze zakażenie wirusem cytomegalii u osób z upośledzoną odpornością (biorcy przeszczepów, osoby poddawane hemodializie, osoby z nowotworami, AIDS itd.) może spowodować chorobę o poważnym przebiegu. Największym jednak problemem jest reaktywacja wirusa uśpionego w organizmie.
Także dzieci z zespołem Downa mają zmniejszoną zdolność walki z drobnoustrojami, a obniżona odporność komórkowa odpowiedzialna za obronę przeciwwirusową szczególnie naraża je na powikłania związane z zakażeniem CMV.
Kiedy wykonać diagnostykę?
Badaniami powinny być objęte przede wszystkim kobiety ciężarne w III trymestrze ciąży, jednak nie w celu leczenia, tylko dla ustalenia wyjściowego statusu dla dziecka, w przypadku pojawienia się niespecyficznych objawów. Badania matek zalecane są również w diagnostyce wcześniactwa, poronień i wad płodu. U noworodków i niemowląt wskazaniem do wykonania badań jest nieprawidłowo przebiegająca żółtaczka poporodowa, zaburzenia jelitowe, niespecyficzne zwiewne wysypki skórne. Także jeśli matka miała w ciąży infekcje wirusowe, cholestazę ciężarnych, upławy, białkomocz, a u dziecka występują niecharakterystyczne objawy z typowym dla infekcji wirusowych rozmazem krwi obwodowej (większy procent form limfocytarnych), należy wziąć pod uwagę możliwość zakażenia cytomegalią.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
