[kabatka]

Wyniki badań pacjentów przychodni są poufne przez dwadzieścia lat
Michał Kosiarski
źródło: Rzeczpospolita nr 079

Lekarze, szpitale i przychodnie muszą szczególnie chronić dokumentację medyczną swoich obecnych i byłych pacjentów, i to aż przez 20 lat. Nawet czasowa utrata kontroli nad nią to złamanie prawa

Tak wynika z decyzji generalnego inspektora ochrony danych osobowych Michała Serzyckiego wydanej po kontroli jednej z przychodni w województwie zachodniopomorskim. Oddziałem tej przychodni był m.in. wiejski ośrodek zdrowia, do którego na wizyty do miejscowej lekarki uczęszczali pacjenci mieszkający w okolicy.

Pewnego dnia lekarka (powołując się na brak druków do wystawiania zwolnień) zabrała ze sobą dokumentację medyczną niektórych pacjentów z wiejskiego oddziału do centrali. Po paru dniach kilku pacjentów zaczęło wypytywać o swoje karty, ale przychodnia nie mogła znaleźć tych dokumentów.

Niezadowoleni pacjenci złożyli skargę do generalnego inspektora ochrony danych osobowych. Kontrolerzy stwierdzili, że o przenoszeniu dokumentacji nic nie wiedziało kierownictwo przychodni. Brakowało też procedur przekazywania dokumentacji medycznej między poszczególnymi jednostkami (czyli między przychodnią a jej wiejskimi oddziałami).

GIODO uznał więc, że doszło do czasowej utraty kontroli nad przetwarzaniem danych osobowych pacjentów. Bez wiedzy kierownika lekarka wyniosła bowiem poza ośrodek dokumentację medyczną. Przez pewien czas nie można było ustalić, gdzie ta dokumentacja się znajduje. Tymczasem administrator nie powinien tracić kontroli nad obiegiem dokumentacji, bo nie może wtedy należycie chronić danych pacjentów.

Zakłady opieki zdrowotnej muszą prowadzić dokumentację medyczną swoich pacjentów. Nie potrzebują nawet ich zgody, bo pozwala im na to art. 23 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych (DzU z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.).

Muszą też zapewnić przechowywanie tej dokumentacji przez 20 lat - licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu. Administrator danych - czyli w tym wypadku zakład opieki zdrowotnej - powinien dołożyć szczególnej staranności, aby chronić interesy osób, których te dane dotyczą.

źródełko

[kabatka]

Dla pacjenta karty leczenia tylko w kopiach
Danuta Frey
Rzeczpospolita

Pacjent nie może dostać oryginalnej dokumentacji leczniczej, lecz tylko kopie, odpisy lub wyciągi - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny

Jednocześnie sąd uznał, że nie trzeba występować w tej sprawie do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Domagał się tego Roman P., były pacjent jednej z poznańskich przychodni. Zażądał od niej oryginalnych kart informacyjnych o przebiegu leczenia. Dyrektor przychodni odmówił. Powołał się na przepisy ustawy z 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz rozporządzenia ministra zdrowia z 2001 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej. Zobowiązują one ZOZ do prowadzenia dokumentacji leczniczej i ochrony zawartych w niej danych. Zgodnie z § 53 rozporządzenia pacjent może natomiast wystąpić o wydanie mu wyciągów, odpisów lub kopii.

Roman P. twierdził jednak, że przepis rozporządzenia przewidujący przechowywanie bez zgody zainteresowanego oryginalnej dokumentacji lekarskiej przez 20 lat prowadzi do naruszenia tajemnicy lekarskiej i jest sprzeczny z dyrektywą wspólnotową.

Generalny inspektor ochrony danych osobowych oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie podzielili tej argumentacji, a NSA oddalił skargę kasacyjną Romana P. W ocenie NSA art.18 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej przesądza, że dokumentacja medyczna dotycząca aktualnych i byłych pacjentów powinna być przechowywana również po zakończeniu leczenia. Inaczej nie można by jej udostępniać organom określonym w tym przepisie, m.in. prokuraturze, sądom i samorządowi lekarskiemu. Art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych zezwala m.in. na przetwarzanie danych dotyczących stanu zdrowia bez zgody zainteresowanego, jeżeli przepis szczególny innej ustawy na to zezwala. Takim przepisem jest właśnie wspomniany art. 18. Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady nie zabrania państwom członkowskim przetwarzania tych danych, jeżeli umożliwiają to przepisy krajowe (sygn. IOSK1098/06).

źródełko

[grażyna]

Są sytuację kiedy potrzebujemy tej dokumentacji medycznej,np. na komisję lekarską. Wiecie jak drogo sobie liczą w rejestracjacji za zrobienie ksero ? Nieważne, że w usługach za rogiem kosztuje to dziesięc razy taniej. I tak nie dadzą mi ich do ręki.

[kabatka]

Z wysokością ceny za ksero w miejscach, gdzie nie można wynieść oryginału, chyba zawsze tak jest niestety
I w urzędach liczą sobie słono za odbitkę, a nawet w takim przybytku jak Biblioteka Narodowa w Warszawie - koszt odbicia jednej karteczki 2,5... Oczywiście nie mówię o odbitkach starodruków, bo to jeszcze można sobie to wytłumaczyć, że taki starodruk trzeba konserwować, więc dlatego tak drogo.

Tak sobie myślę, ciekawe co by powiedzieli w szpitalu na fakt, że ktoś wyciągnie telefon komórkowy i zrobi zdjęcia dokumentów Coraz częściej komórki są wyposażone w aparaty bardzo dobrej jakości, więc można by spróbować Można to potem wrzucić do komputera, wydrukować

[grażyna]

Nie mogę się powstrzymac. Pomyślałam , że to nawet niezły pomysł z tym telefonem. I nagle wyobraziłam sobie jak cykam aparatem dokumenty Anety w CZDz. Dla wyjaśnienia jest to kilka pozszywanych z sobą teczek o wysokości około 40 cm.

[kabatka]

Naprawianie szkód wynikłych z błędów w sztuce medycznej
opr. dom
Rzeczpospolita nr 204

Likwidacja szkód spowodowanych błędami w sztuce medycznej lub zaniechań wielu placówek służby zdrowia jest niestety czasochłonna i trudna.

Przypomnijmy, jakie prawa daje poszkodowanym zbiór przepisów nazwany Kartą pacjenta.

Prawa pacjenta

Mają oni prawo do:
> ochrony zdrowia,
> świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej,
> intymności i poszanowania godności w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych,
> wyrażenia w formie pisemnej zgody na zabieg operacyjny
> albo na zastosowanie metody stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta,
> dostępu do dokumentacji medycznej.

Jeżeli świadczący pomoc medyczną nie będzie działać z należytą starannością oraz zgodnie z prawem, naraża się na odpowiedzialność odszkodowawczą.

Jakie wydatki obejmuje odszkodowanie

Pacjent ma prawo do odszkodowania za wszelkie wynikłe z tego powodu wydatki. Nadto może żądać wyłożenia z góry sumy potrzebnej na przyszłe koszty leczenia, a jeżeli stał się inwalidą, także na koszty przekwalifikowania. Jeżeli utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, może żądać odpowiedniej renty. Pacjentowi przysługuje także prawo do zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Na krzywdę tę składają się takie negatywne odczucia, jak ból i cierpienie.

Szkodę musi wykazać pacjent

Rozmiar szkody i zaniedbań placówki ochrony zdrowia musi wykazać poszkodowany. Pomocna będzie rzetelnie prowadzona dokumentacja medyczna. Niekiedy jednak bywa uzupełniana po zdarzeniu, bez wiedzy pacjenta. Jednym z wielu instrumentów udowodnienia szkody, jej rozmiaru i przyczyny jest opinia lekarza wpisanego na listę biegłych sądowych, ale ten nie zawsze okazuje się obiektywny. Znawcy tematu od lat sugerują, aby opinie wydawali biegli z miast oddalonych od sądu, który rozpoznaje sprawę. Praktyka taka pozwala zminimalizować brak obiektywizmu biegłego. Znane są przypadki, że biegły wydawał opinię dotyczącą naruszeń powstałych w placówce służby zdrowia, w której był zatrudniony. Opinia była korzystna dla pozwanej placówki. Nie znaczy to oczywiście, że wszyscy biegli sądowi są w zmowie.

Kłopoty nie usprawiedliwiają służby zdrowia

Ciężka sytuacja placówek publicznej służby zdrowia nie zwalnia ich pracowników z należytej staranności w leczeniu pacjenta. Nie można tłumaczyć zaniedbań i błędów źle opłacaną kadrą, brakami w wyposażeniu itp. Szpitale wypłacają co roku odszkodowania i zadośćuczynienia idące w setki tysięcy złotych.

Zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu B wynikają np. z niezachowania szczególnej ostrożności przy zabiegach inwazyjnych.

Spóźnienie diagnozy może zaszkodzić choremu

Dziwi też, że pacjenci nie dochodzą roszczeń wynikających z długiego oczekiwania na konsultacje medyczne u lekarzy specjalistów oraz na stosowne zabiegi. Każdy wie, że wczesna diagnoza i niezwłoczne rozpoczęcie leczenia dają lepsze rezultaty. Skoro pacjent czeka dwa lata na przeprowadzenie niezbędnej operacji, a szansa jej powodzenia z każdym dniem maleje, to z tego zaniechania wynika także bezpośrednia szkoda, której naprawienia można dochodzić.

źródełko

[kabatka]

Dokumentacja medyczna w oryginale i nieodpłatnie
Paweł Węgrzynowski
Rzeczpospolita


Dostęp do dokumentacji medycznej pacjenta jest jego ustawowym prawem, a za nieprzestrzeganie go zakładowi opieki zdrowotnej grozi odpowiedzialność odszkodowawcza - pisze aplikant radcowski przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Poznaniu Paweł Węgrzynowski.


Pełny dostęp do dokumentacji indywidualnej wewnętrznej ma pacjent, a także jego przedstawiciel ustawowy oraz osoba przez niego upoważniona, ale do dokumentacji zbiorczej jedynie w zakresie wpisów dotyczących pacjenta.

Jego przedstawicielem jest małżonek (art. 29 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) oraz rodzice (art. 98 k. r. o.). Od małżonka, który żąda udostępnienia dokumentacji medycznej, nie można wymagaćdodatkowego upoważnienia, gdyż wynika ono z mocy prawa (art. 18 ust. 3 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej; DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89). ZOZ może odmówić tego dostępu tylko wtedy, gdy pacjent zastrzegł taki sprzeciw, np. w karcie przyjęć.

Osobą upoważnioną może być każdy, kto legitymuje się upoważnieniem udzielonym mu przez pacjenta. Może ono przybrać dowolną formę, choć ZOZ zainteresowany będzie upoważnieniem pisemnym, by w przyszłości nie czyniono mu zarzutu udostępniania dokumentacji osobie nieuprawnionej.

Udostępnia się ją w jednej z trzech form (art. 18 ust. 4 a ustawy): do wglądu w ZOZ; w celu sporządzenia wyciągów, odpisów lub kopii; wydania oryginału za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, jeśli uprawniony żąda oryginałów.

O formie decyduje wyłącznie pacjent, jego przedstawiciel ustawowy lub osoba upoważniona.

ZOZ może pobrać opłatę tylko za udostępnienie wyciągu, odpisu lub kopii dokumentacji (art. 18 ust. 4b ustawy).

Bezpłatny jest wgląd do niej lub wydanie oryginału, mimo że w tym ostatnim wypadku ZOZ musi pozostawić u siebie kopię lub pełny odpis dokumentacji (§ 53 ust. 3 rozporządzenia). Czyni to jednak na własny koszt.

Obowiązek pozostawienia kopii lub odpisu nie ma zastosowania, gdy zwłoka w wydaniu mogłaby narazić pacjenta na szkodę. Decyzję o wydaniu lub nie dokumentacji medycznej podejmuje kierownik zakładu albo osoba przez niego upoważniona. Odmowa wymaga formy pisemnej oraz podania przyczyny.

W razie zawinionego naruszenia omawianego tu prawa pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 kodeksu cywilnego.

źródełko

[Alicja]

NFZ: koszt pobytu rodziców z chorym dzieckiem w szpitalu nie jest refundowany

Całodobowy pobyt rodziców z ich chorymi dziećmi na oddziałach szpitalnych nie jest finansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia, bo nie należy do świadczeń opieki zdrowotnej - czytamy w liście NFZ do Rzecznika Praw Obywatelskich.
>>> czytaj dalej

(...)- Zakład Opieki Zdrowotnej może pobierać opłatę, ale opłatę zależną od kosztów, jakie ponosi. Nie może być to opłata dowolna. Czyli, jeżeli szpital zapewnia łóżko, pościel, wyżywienie, możliwość korzystania z kuchni oddziałowej, to wtedy opłata to uwzględnia. Ale jeżeli jest to fotel przy łóżku chorego, to wtedy opłaty pobierać nie można - wyjaśniła.(...)

[groszek]

Pacjenci uprawnieni do korzystania z konsultacji w poradniach specjalistycznych bez skierowania:

osoby chore na gruźlicę;
osoby zakażone wirusem HIV;
inwalidzi wojenni i wojskowi, kombatanci oraz osoby represjonowane;
osoby deportowane do pracy przymusowej oraz osadzone w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;
cywilne niewidome ofiary działań wojennych;
uprawnieni żołnierze lub pracownicy, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;
weterani poszkodowani, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;
osoby do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu;
działacze opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowane z powodów politycznych;
w zakresie leczenia uzależnień: osoby zgłaszające się z powodu uzależnienia oraz osoby zgłaszające się z powodu współuzależnienia (osoby spokrewnione lub niespokrewnione z osobą uzależnioną, wspólnie z nią zamieszkujące i gospodarujące, oraz osoby, których stan psychiczny powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną);
osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności;
osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji

[szałwia]

No że bez kolejki to tak.
Ale że bez skierowania ???

[groszek]

Piszą wiele, ale kto to sprawdzi w praktyce?

[Iga]

Ja! Nie potrzeba skierowania. Działa w każdej poradni w Rzeszowie. Niektóre proszą aby pokazać orzeczenie. Pani w poradni dermatologicznej powiedziała, że nie może umówić Mai do wybranego lekarza w ciągu chyba 7 dni, może zaproponować innego. Jak wróciłam zapisać się za rok, to mi powiedziała, ze nie ma sensu się zapisywać bo i tak ja przyjdę to muszą mnie umówić. Onkolog trochę z dupy strzelił. Ale rejestracja u niego była na czasie.

[Maria74]

Od kilku lnaszym dzieciom niepotrzebne skierowanie. Ale w niektórych rejestracjach o tym niestety nie słyszeli.

[szałwia]

To ja tez sprawdzę u dermatologa po weekendzie Igor ma czerwoną pachwinę, z którą nie mogę dać rady, a tak bardzo nie chciało mi się robić tej drogi przez lek.rodzinnego…
A w razie co , to na jaka ustawę się powołać ?

[Maria74]

Chyba wynika to z ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - znowelizowanej ustawą 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności Można też się powołać na stronę ministerstwa zdrowia, bo tam tez jest napisane o tym, ale oczywiście bez podania podstawy prawnej. Na rehabilitacje i np. rezonans magnetyczny koniecznej jest skierowanie.