FB Portal   Downoteka   "Nowe" forum   Użytkownicy   Statystyki   Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj


Poprzedni temat «» Następny temat
Logorytmika
Autor Wiadomość
Marzenia 
złotousty
mama Anny Julijki z zD


Pomogła: 1 raz
Wiek: 60
Dołączyła: 12 Mar 2008
Posty: 2623
Skąd: pow. gdański
Wysłany: 2010-03-16, 19:47   Logorytmika

Na turnusie rehabilitacyjno-terapeutycznym w Mielnie w br., którego organizatorami była Fundacja Przyjaciel i Ośrodek Acentrum dzieci nasze miały zajecia grupowe - logorytmikę.
Cytat:
Logorytmika to program (zbiór) ćwiczeń muzyczno-ruchowych, realizowanych z dziećmi z zaburzeniami mowy, z zaburzeniami zachowania oraz z upośledzonym słuchem lub wzrokiem, ściśle podporządkowanych terapii logopedycznej, zwłaszcza korekcji elementów fonicznych wypowiedzi w obu płaszczyznach: segmentalnej i suprasegmentalnej. Logorytmika jest więc swoistą formą połączenia rytmiki i terapii logopedycznej. Wykorzystuje bowiem możliwość oddziaływania na sferę słuchową, słuchowo-ruchową i ruchową pacjenta w ścisłym połączeniu z metodologią pracy logopedycznej.

Jak podaje J. Surowaniec „logorytmika jest to jedna z metod stosowana w postępowaniu logopedycznym, oparta na rytmie muzycznym i tekstach słownych zestrajanych przez muzykę i łączonych z ruchami całego ciała.”
Logorytmika jest swoistą formą połączenia rytmiki i terapii logopedycznej .
Na bazie ćwiczeń muzyczno-ruchowych stosuje się ćwiczenia słowno-ruchowe, których wiodącym składnikiem jest rytm. Naturalny i swobodny ruch, będący obok muzyki podstawowym motywem ćwiczeń, umożliwia realizację zajęć rytmicznych ze wszystkimi dziećmi, niezależnie od poziomu ich intelektualnego, ruchowego i muzycznego rozwoju. Głównymi elementami muzyki będącymi podstawą ćwiczeń i zabaw są: rytm, metrum, tempo i dynamika. Deficyt sprawności ruchowej u dzieci może obejmować różne sfery motoryki. Przejawia się on w zaburzeniach różnych rodzajów koordynacji, orientacji przestrzennej, kierunkowej i czasowej oraz napięcia neuromięśniowego.
Ruch wykonywany przy muzyce wykorzystywany jest dla celów kinezyterapeutycznych. Usprawnienie dzieci, u których występują zaburzenia ruchowe łącznie z zaburzeniem mowy jest wiodącym zadaniem logorytmiki. Rytmika stawia sobie za zadanie, by przez muzykę i ruch wspierać człowieka we wszechstronnym rozwoju i wychowywać go. Zajęcia te dają szansę pomocy dzieciom pokrzywdzonym, zalęknionym, z niską samooceną. Logorytmika dzięki swojej otwartości i całościowym formom pracy pozwala dziecku zaistnieć pozytywnie w grupie i usprawnić się.
Muzyka towarzysząca ćwiczeniom organizuje ruch w czasie, a swoją dynamiką reguluje napięcie mięśniowe. Charakter muzyki wyznacza rodzaj ekspresji ruchowej. Ponadto może wyciszać nadmierne napięcie psychiczne, a w sytuacji odwrotnej – aktywizować dziecko do spontanicznego lub zorganizowanego rytmem ruchu. Podczas ćwiczeń ruchowych poza kształtowaniem orientacji przestrzennej i poczucie kierunku w odniesieniu do własnej osoby (pamięci ruchowej) wyrabiamy także umiejętność gospodarowania siłą i napięciem mięśni oraz koordynację wzrokowo - ruchową.
Poza tym ruch przy muzyce stanowi doskonałe ćwiczenie słuchowo - ruchowe. Warunkiem prawidłowego funkcjonowania koordynacji słuchowo- ruchowej jest gotowość do percepcji zróżnicowanych bodźców muzycznych. Nadrzędnym zaś celem ćwiczeń słuchowo- ruchowych jest takie wykształcenie u dzieci wrażliwości słuchowej, która pozwala na odbiór poprawnego wzorca np. podawanego przez logopedę, a także wykształcenie umiejętności dokonywania samokontroli słuchowej koniecznej w czasie mówienia.
Wiodące znaczenie dla terapii logopedycznej mają ćwiczenia ruchowe w połączeniu z piosenką, gdyż poza kształceniem funkcji psycho-ruchowych kształcą wydolność aparatu głosotwórczego, regulują oddech, usprawniają aparat artykulacyjny. Jednym z pierwszych kontaktów dziecka z muzyką jest jego własny śpiew, a najprostszą formą muzyczną - piosenka.

Walory terapeutyczne śpiewu w odniesieniu do dzieci z zaburzoną mową, wadami wymowy i jąkających się są niewątpliwe. Wydłużanie sylab w śpiewie umożliwia dokładniejsze ukształtowanie samogłosek. Rytm i tempo piosenki przyczyniają się do płynnej wymowy tekstu.
Śpiewanie piosenek wpływa na pogłębianie oddechu, aktywniejsze działanie przepony oraz wzmocnienie narządu głosowego.
Treść piosenek rozwija wyobraźnię i zainteresowania dziecka, wzbogaca jego słownictwo, a piosenki ze specjalnie dobranym tekstem ortofonicznym w sposób spontaniczny wpływają korzystnie na wymowę. Piosenka ortofoniczna stanowi materiał na podstawie którego wdrażamy dziecko do prawidłowej wymowy głosek. Piosenki te muszą posiadać nieco inne walory. Powinny mieć łatwy i melodyjny tekst muzyczny ze względu na to, iż tekst słowny sprawia dziecku trudności artykulacyjne. Głównym celem logorytmiki jest jednoczesne rozwijanie mowy, myślenia, słuchania, postrzegania i koordynacji ruchowej.
Logorytmika jest korzystnym dopełnieniem także indywidualnej terapii dziecka z zaburzeniem mowy tym bardziej, że kształci wrażliwość dziecka na bodźce dźwiękowe i twórczo wykorzystuje naturalną każdemu dziecku potrzebę ruchu. Trening słuchowy należy traktować jako podłoże, z którego z czasem dopiero może rozwinąć się i być pielęgnowana mowa dźwiękowa. Jednakże zawsze musimy pamiętać o tym, by czyniąc jedno, nie zaniedbywać drugiego, wszak w logorytmice zachodzi konieczność równoległego prowadzenia z ćwiczeniami mowy - ćwiczeń słuchowych i ruchowych.

U dzieci (szczególnie niesłyszących i niedosłyszących) obserwujemy często obok zaburzeń mowy zaburzenia rozwoju psychoruchowego, a także zaburzenia funkcji psychomotorycznych, takie jak:
zaburzenie koordynacji ruchowej, słuchowo - ruchowej, wzrokowo - słuchowej i wzrokowo - ruchowej
Zaburzenia orientacji przestrzennej, kierunkowej i czasowej
Zaburzenia koordynacji układu głosotwórczego
Zaburzenia napięcia neuromięśniowego
Obniżenie sprawności ruchowej

Ćwiczenia logorytmiczne likwidują zaburzenia współtowarzyszące zaburzeniom mowy, a także likwidują dysfunkcje, które je powodują. Przyczyniają się do do zaktywizowania rezerw funkcjonalnych oraz wykształcenia funkcji wielozmysłowych. Ponadto mają one korzystny wpływ na osobowość dziecka. Ćwiczenia te kształcą inwencję twórczą dziecka, usprawniają jego aparat mięśniowo ruchowy i uwrażliwiają je na zjawiska akustyczne.
Istotę ćwiczeń logorytmicznych stanowi związek ruchu z muzyką. Biorąc udział w tego rodzaju ćwiczeniach dziecko doskonali zakres i formę ruchu, a świat dźwięków wzbogaca jego doznania. Zadaniem ćwiczeń logorytmicznych jest uwrażliwienie dzieci i zwrócenie ich uwagi na zjawiska wspólne dla muzyki i wypowiedzi, a więc na rytm, tempo, wysokość dźwięku, głośność dźwięku, akcentację, frazowanie i artykulację. Ćwiczenia logorytmiczne spełniają również funkcje uspołeczniające i wychowawcze.
Treść zabaw i ćwiczeń słowno- rytmicznych powinna łączyć się z doświadczeniami dzieci. Wskazane jest stosowanie zasady poglądowości- prezentowania przedmiotów w naturze lub ich ilustracji, o których mowa. Dla rozumienia czynności nazywanych w recytacji należy je z dzieckiem wykonywać.

Oto kilka rodzajów ćwiczeń, które powinny być wprowadzone na każdym spotkaniu z dziećmi.

1. Ćwiczenia inhibicyjno - incytacyjne

Polegają na szybkiej reakcji, najczęściej ruchowej na usłyszany sygnał. Inhibicja i incytacja, czyli hamowanie i pobudzanie mobilizuje uwagę dzieci, ćwiczy pamięć, słuch, spostrzegawczość i zręczność. Uczy natychmiastowego reagowania na polecenia, co jest bardzo ważne w pracy zespołowej.
dzieci poruszają się podskokami po całej Sali, na hasło „stop”- zatrzymują się w dowolnej pozycji, na słowo ‘już”- przykucają, na sygnał „hej”- wiążą koło za ręce.
Na usłyszane sygnały dźwiękowe: akord, głośny dźwięk, pauza (lub inne), dzieci kolejno wykonują ustalone wcześniej czynności, na przykład: stają na jednej nodze, kładą się na podłodze, podbiegają do fortepianu, dotykają ręką ściany itp.
Ustalone wcześniej sygnały muzyczne powodują wykonanie odpowiednich czynności, na przykład:
- wysoki dźwięk - wspięcie na palcach;
- niski dźwięk - klęk lub siad na podłodze;
- tryl - obroty wokół własnej osi;
- glissando - ustawienie się w rzędzie;

2. Ćwiczenia metrorytmiczne.

Ten rodzaj ćwiczeń rozwija najlepiej poczucie rytmu. W zakres tego typu ćwiczeń wchodzi między innymi rozpoznawanie i odtwarzanie metrum: krokami, taktowaniem, ruchami całego ciała, na instrumentach, gestami oraz wykonywanie w rozmaity sposób krótszych i dłuższych tematów rytmicznych. Przy realizacji rytmów warto stosować różne rekwizyty i instrumenty perkusyjne, które wzbogacają każde zadanie intensyfikując uwagę dzieci i rozwijając ich wyobraźnię.

3. Ćwiczenia polirytmiczne.

Polirytmią nazywamy odtwarzanie co najmniej dwóch rytmów równocześnie. Rytmy mogą być wykonywane przez dwie grupy, dwie lub jedną osobę. Przy wykonaniu rytmów stosuje się różne sposoby: klaskanie, kroki, głos, instrumenty itp. Realizacja dwóch rytmów przez jedno dziecko jest dość trudna, dlatego wykonywane rytmy muszą być bardzo proste. Często nauczyciel rozpoczyna od wykonywania miarowych wartości (nogi idą ćwierćnutami, ręce klaszczą ósemki lub odwrotnie).

Bibliografia:

E. Kilińska - Ewertowska, Logorytmika, UMCS, Lublin 1980
B. Podolska, Z muzyką w przedszkolu, WSiP, Warszawa 1979
J. Stadnicka, Terapia dzieci muzyką, ruchem i mową, WSiP, Warszawa 1998
A. Dasiewicz - Tobiasz, Umuzykalnienie w przedszkolu, WSiP, Warszawa 1977
J. Surowaniec, Podręczny słownik logopedyczny, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1993
A. Walencik-Topiłko, Rytm muzyczny i logorytmika w terapii logopedycznej dotyczącej dyslalii. W: Logopedia jako nauka interdyscyplinarna – teoretyczna i stosowana, (red.) I. Nowakowska-Kempny, Katowice 1998 .
J. Nowak, Piosenka w usprawnianiu wymowy dzieci z trudnościami w uczeniu się, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 1993

_________________
"To, co jest przyczyną twoich najgłębszych cierpień, jest zarazem źródłem twoich największych radości."
suwaczekAni
 
 
Marzenia 
złotousty
mama Anny Julijki z zD


Pomogła: 1 raz
Wiek: 60
Dołączyła: 12 Mar 2008
Posty: 2623
Skąd: pow. gdański
Wysłany: 2010-03-16, 22:48   

Cytat:
Logorytmika to synteza ruchu, muzyki i słowa.
Jej zadaniem jest uwrazliwienie dzieci i zwrócenie uwagi na zjawiska wspólne dla muzyki i mowy, czyli na rytm, tempo, melodię, akcent, frazowanie i artykulację. Mogą byc realizowane przez logopedów i nauczycieli rytmiki.Nie sposób się przy nich nudzić. Logorytmika jest formą połączenia rytmiki i terapii logopedycznej. Istotę ćwiczeń logorytmicznych stanowi związek ruchu i muzyki, przy czym ćwiczenia mają charakter korekcyjny. Zajęcia logorytmiczne mogą być stosowane zarówno w pracy z grupą przedszkolną, jak również w szkole, gdy pracujemy z większą ilością uczniów. Doskonale sprawdzają się w nauczaniu początkowym, również w szkołach specjalnych.
Celem zajęć logorytmicznych jest kształcenie sprawności słuchowej i ruchowej dzieci z opóźnieniami rozwoju mowy i zaburzeniami mowy, a głównie koordynacji ruchowej, ruchowo– wzrokowej, ruchowo — słuchowej oraz wrażliwości percepcyjnej. U dzieci zdrowych pełnią głównie funkcję profilaktyczną i wszechstronnie rozwijają.

Przebieg zajęć:

I. Ćwiczenia ruchowe.

1.Ćwiczenia usprawniające motorykę
Dzieci poruszają się zgodnie z rytmem melodii: marsz– maszerują jak żołnierze, bieg– biegną drobnymi krokami na palcach jak wiewiórki, skoki obunóż– skaczą jak zające.

2. Ćwiczenie regulujące napięcie mięśniowe
Dzieci poruszają się jak roboty (muzyka elektroniczna), potem jak szmaciane lalki miękko uginając nogi, ręce, tułów (muzyka wolna, spokojna).

3. Ćwiczenie umiejętności poruszania się w przestrzeni.
Dzieci chodzą przy akompaniamencie po linii koła, po zmianie melodii poruszają się w rozsypce, powrót pierwszego akompaniamentu oznacza ponowne utworzenie koła. Jeżeli nie dysponujemy większą przestrzenią możemy zaproponować dzieciom marsz w miejscu, a na zmianę melodii obroty wokół własnej osi.(na etapie początkowym najlepiej ustalić ilość kroków przypadających na obrót).

II. Ćwiczenia słuchowo– ruchowe

1. Ćwiczenia różnicowania tempa.
Dzieci po rozpoznaniu melodii poruszają się wolno– kołysanie na boki lub szybko– bieg

2. Ćwiczenia różnicowania dynamiki
Przy muzyce głośnej dzieci maszerują tupiąc, przy muzyce cichej idą delikatnie na palcach.

3. Ćwiczenia różnicowania wysokości dźwięku.
Przy dźwiękach wysokich dzieci unoszą ręce nad głowę i klaszczą, przy dźwiękach niskich uderzają dłońmi o podłogę

4. Ćwiczenia różnicowania rytmu.
Echo rytmiczne: nauczyciel wystukuje proste przebiegi rytmiczne, a dzieci powtarzają. Można wykorzystać instrumenty perkusyjne.

5. Ćwiczenie różnicowania metrum.
Dzieci słuchają melodię i zaznaczają, przez klaśnięcie, przytup, skinienie głową, akcent na raz.

6. Ćwiczenia kształtujące szybką reakcję ruchowa na sygnał
Dzieci maszerują z woreczkami na głowie. Na umówiony sygnał zmieniają ruch (w tym czasie zabieramy jeden woreczek). Powrót muzyki marszowej oznacza ponowne maszerowanie z woreczkiem na głowie. Kto nie chwyci woreczka odpada z dalszej zabawy. Na umówiony sygnał dzieci mogą stać w bezruchu, wykonać obrót, podskok, przysiad itd.

III. Ćwiczenia słowno– ruchowe i słowno– rytmiczne

Rytmizowanie przysłowia „Kwiecień — plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata”. (należy pamiętać, aby rytm i ruch podporządkowany był akcentowi słownemu)

Zabawa„Na łące”.
Dzieci podzielone na trzy grupy stoją w rozsypce. Każda z grup ma przydzielony instrument wywoławczy.
I tak: na dźwięk bębenka wybiegają żaby i wydają dźwięk kum, kum, rech, rech.
Na dźwięk trójkąta wychodzą świerszcze i mówią: cyk, cyk. Na dźwięk grzechotki wybiegają pszczoły i wydają dźwięk bzzzzzzzzzzz, bzzzzzzzzzzzzzzz.

Zabawa„ Idą słonie”.
Dzieci chodzą w rozsypce po sali na szeroko rozstawianych nogach udając zmęczone upałem słonie. Przy każdym kroku uginają lekko w dół (nie do przodu) tułów i nogi wypowiadając jednocześnie głośne uff…

Zabawa„Pojazdy”.
Dzieci poruszają się, naśladując ruchem różne pojazdy, wydając jednocześnie charakterystyczny dla nich dźwięk.

Piosenka z naturalnym akompaniamentem.
Możemy zaśpiewać z dziećmi prostą piosenkę w tempie umiarkowanym z akompaniamentem w formie klaskania, pstrykania, uderzania rękami o uda.
Ćwiczymy przy tym jednocześnie praksję dłoni.

IV. Ćwiczenia oddechowe:

Ziewanie
Dzieci leżą na podłodze. Przed twarzą na wyciągniętej dłoni trzymają chusteczkę, piórko i dmuchają, starając się, aby przedmiot nie spadł im na twarz. Można wykorzystać do tego ćwiczenia relaksacyjny podkład muzyczny.

V. Ćwiczenia artykulatorów

Zabawa„Lustra”.
Prowadzący pokazuje dzieciom różne ćwiczenia buzi i języka, a dzieci je naśladują jak odbicie w lustrze.

VI. Ćwiczenia słuchu werbalnego

Zabawa„Alfabet”.
Dzieci podzielone są na głoski. Prowadzący wypowiada prosty wyraz, a dzieci– głoski występujące w tym wyrazie podchodzą i ustawiają się kolejno.

Zabawa z głoską (dla młodszych dzieci). Wywoływanie głosek: pokazujemy dziecku rysunek przedstawiający jakiś przedmiot i głoskę, która naśladuje odgłos tego przedmiotu, np. drzewo z przechylonymi na bok gałęziami– szszszszszsz,
mucha– zzzzzzzzzzzz,
wąż– sssssssssssss.


Agnieszka Zaleśkiewicz
SOSzW w Oleśnicy
_________________
"To, co jest przyczyną twoich najgłębszych cierpień, jest zarazem źródłem twoich największych radości."
suwaczekAni
 
 
aniak 
złotousty


Pomogła: 15 razy
Wiek: 59
Dołączyła: 07 Maj 2008
Posty: 5867
Skąd: Chylice/Piaseczno
Wysłany: 2018-01-28, 20:32   

Odświeżam wątek.

Szukam w Warszawie zajęć logorytmicznych dla Piotrka. Ale sprawdzonych i godnych polecenia. Tak ogólnie w necie znalazłam, ale nic specjalnego z nich nie wynika np. dostępność dla dzieci niepełnosprawnych.

Ktoś, coś... ? :-D
_________________
Anka - mama PIOTRKA (14.04.2008), Ani (34) żony Mateusza, Jacka Juniora (31) męża Oli, Łukasza (29) i babcia Franka, Staśka, Stefana, Róży, Kazika i Felka :) oraz Józka i Zuzi
 
 
Iwona K 
nawijacz

Pomogła: 1 raz
Wiek: 63
Dołączyła: 03 Lis 2006
Posty: 1021
Skąd: Konin
Wysłany: 2018-01-28, 21:24   

Aniu, a w Elfie nie ma?
_________________
Mama Wojtka z zD ur.13 luty 2004
 
 
aniak 
złotousty


Pomogła: 15 razy
Wiek: 59
Dołączyła: 07 Maj 2008
Posty: 5867
Skąd: Chylice/Piaseczno
Wysłany: 2018-01-28, 22:10   

No nie ma :-(
_________________
Anka - mama PIOTRKA (14.04.2008), Ani (34) żony Mateusza, Jacka Juniora (31) męża Oli, Łukasza (29) i babcia Franka, Staśka, Stefana, Róży, Kazika i Felka :) oraz Józka i Zuzi
 
 
Marta B. 
mruczek

Wiek: 46
Dołączyła: 20 Sty 2015
Posty: 88
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2018-02-03, 15:43   

Coś mi się wydaje, że powinnam zrobić jakiś kurs i prowadzić takie zajęcia. Teraz prowadzę dla maluszków niby gordonowskie (nie mam uprawnień, dlatego 'niby'). Opis zajęć jest dość podobny.
Poszukam kursów doszkalających i Was zaproszę :) Mój Rafał tylko tak ze mną pracuje.
_________________
Marta
Mama Piotra (2008), Jana (2010) i Rafika (2014)
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Theme xand created by spleen modified v0.4 by warna fixing Program do sklepu