[kabatka]

Brak przyjaciół sprzyja zaburzeniom snu
PAP, MFi
2006.11.22

Osoby, które mają wokół siebie za mało przyjaciół, są bardziej narażone na problemy ze snem i, co za tym idzie, na ryzyko takich chorób, jak depresja, stany lękowe, zespół przewlekłego zmęczenia lub choroby serca - zaobserwowała badaczka szwedzka.

O wynikach badań, które Maria Nordin z Uniwersytetu w Umea opisała w pracy doktorskiej informuje serwis internetowy AlphaGalileo. Badaczka doszła do takich wniosków po przeanalizowaniu danych, zebranych w trzech grupach osób, w tym w grupie pracujących mieszkańców północnej Szwecji.

Okazało się, że zbyt szczupłe grono przyjaciół ma bardziej negatywny wpływ na sen kobiet niż mężczyzn. Było to widoczne przede wszystkim u kobiet, które w sytuacjach stresowych lub konfliktowych wycofują się i zamykają w sobie. Kobiety przyznające się do problemów ze snem częściej miały mało osób bliskich wokół siebie (i odczuwały niewielkie wsparcie emocjonalne) niż mężczyźni, którzy źle sypiali.

U mężczyzn ryzyko zaburzeń snu okazywało się trzykrotnie wyższe wówczas, gdy byli oni narażeni na stresy w pracy i jednocześnie przez dłuższy okres czasu nie mieli w swoim otoczeniu przyjaciół, do których mogliby się zwrócić.

Jak tłumaczy Maria Nordin, posiadanie niewielu przyjaciół - czy to w miejscu pracy, czy poza nią - może zwiększać podatność na stres, a to z kolei prowadzi do zaburzeń snu i podnosi ryzyko wielu poważnych chorób. Badaczka zaobserwowała np., że kobiety posiadające zbyt małe grono bliskich osób mogą być bardziej narażone na ryzyko zawału serca.

Jak konkluduje Nordin, badania te potwierdzają, że dobre dla zdrowia jest posiadanie wielu zaprzyjaźnionych osób, do których można się zwrócić w razie potrzeby, porozmawiać i rozładować stres.

źródełko
______________

A zatem dzięki Zakątkowi teoretycznie powinniśmy lepiej spać

[kabatka]

Zaburzenia snu wpływają na depresję u dzieci

Cierpiące na zaburzenia snu dzieci są smutniejsze niż inne, bardziej przygnębione i depresyjne oraz mają napady lękowe - donoszą naukowcy na łamach styczniowego wydania czasopisma "Journal Sleep".

Grupa badaczy z University of Pittsburgh pod kierunkiem dr Xianchen Liu przebadała 553 dzieci chorych na depresję. Okazało się, że ponad 72 proc. z nich cierpiało z powodu różnych zaburzeń snu. 53 proc. skarżyło się na bezsenność, 9 proc. na nadmierną potrzebę snu, a u 10 proc. badanych występowały oba te problemy.

Zaburzenia snu częściej pojawiały się u depresyjnych dziewcząt niż chłopców, natomiast wiek nie miał żadnego znaczenia.

Okazało się też, że dzieci, u których występowały oba zaburzenia jednocześnie (bezsenność i nadmierna potrzeba spania) miały silniejszą formę choroby. Były bardziej apatyczne i przygnębione, wykazywały skłonność utraty wagi, opóźnionych reakcji psychofizycznych i przewlekłego przemęczenia.

"O związku depresji z problemami ze snem wiadomo już od dawna. Ale dopiero nasze badania ujawniły, że w przypadku depresji dziecięcej nie wszystkie zaburzenia snu mają takie samo znaczenie" - mówi dr Liu. "Połączenie bezsenności i nadmiernej senności sprzyja depresji dwa razy bardziej, niż każde z tych zaburzeń występujące osobno" - dodaje.

"Oznacza to, że podczas diagnozowania dzieci depresyjnych powinniśmy skupić się określeniu dokładnej specyfiki ich problemów ze snem. Być może także leczenie tych zaburzeń powinno być różne w zależności od ich rodzaju" - zaznacza naukowiec.

Eksperci zalecają, aby dzieci w wieku szkolnym przesypiały w nocy ok. 10-11 godzin na dobę, a dzieci przedszkolne 11-13 godzin. To pomoże im cieszyć się pełnią zdrowia i zapewni optymalną wydajność psychofizyczną.

źródełko

[Kalinka]

Uwaga na bezsenność!
Sandrine Blanchard
Zamiast poszukać przyczyn bezsenności, lekarze wolą przepisywać środki nasenne i uspokajające. Nie tylko nie usuwa to problemów ze snem, ale może przysporzyć pacjentom dodatkowych kłopotów.
Jak dobrze jest spać! Sen, podstawowa fizjologiczna potrzeba ludzkiego organizmu zajmuje trzecią część naszego życia i wbrew pozorom nie jest to czas stracony. Noworodek sypia dwadzieścia godzin na dobę, gdyż to pomaga mu rosnąć i rozwijać się. W wieku dorosłym śpimy przeciętnie osiem godzin dzienni – po to, by "naładować" nasz organizm. Ale bywa, że rytm wypoczynku rozregulowuje się.






Któż z nas nie doświadczył kiedyś trudności z zasypianiem albo nie budził się w środku nocy? W dzisiejszych czasach ludzie dość często skarżą się na bezsenność. Jak wynika z przedstawionego właśnie francuskiemu ministerstwu zdrowia raportu doktora Jean-Pierre’a Giordanelli, dyrektora ds. prewencji w paryskiej służbie zdrowia, jedna trzecia Francuzów cierpi na przejściowe kłopoty ze spaniem, a 10 procent dotkniętych jest ostrą bezsennością.

"Traktowana z lekceważeniem bezsenność nie jest uważana za problem zdrowotny i bywa pomijana w praktyce klinicznej" – niepokoją się francuskie akademie medyczne i farmaceutyczne, które pod koniec listopada zebrały się na sympozjum poświęconym kłopotom ze snem.

Bezsenność może być okazjonalna, przejściowa lub chroniczna. Ponieważ przyczyny jej występowania nie zostały dostatecznie zbadane, "we Francji »leczy się« ją przez niemal systematyczne podawanie środków nasennych lub uspokajających, przepisywanych regularnie przez lekarzy" – krytykuje doktor Jean-Pierre Giordanella. Francuscy lekarze przepisują cztery razy więcej środków nasennych i uspokajających niż ich niemieccy czy brytyjscy koledzy po fachu. Tymczasem nadmierne stosowanie owych medykamentów nie pozostaje bez wpływu na zdrowie.
Przedłużone przyjmowanie tego typu lekarstw może prowadzić do "trwałych zaburzeń snu, a w przypadku rezygnacji z ich stosowania – do syndromu odstawienia" – podkreśla Ivan Touitou, wiceprzewodniczący francuskiej Akademii Farmaceutycznej. Stąd wniosek, że czas przyjmowania środków nasennych powinien być maksymalnie krótki (nie dłuższy niż cztery tygodnie), w przeciwnym wypadku okazjonalna bezsenność może zamienić się w bezsenność chroniczną. I pamiętajmy, że stosowanie tych środków "pociąga za sobą nie tylko skutki medyczne, ale i społeczne oraz ekonomiczne" – dodaje Touitou. Trudności z koncentracją, podenerwowanie, częste zwolnienia lekarskie, ryzyko upadków (zwłaszcza u osób starszych), wypadki samochodowe związane z uczuciem senności – lista skutków ubocznych jest długa. (...)

Bezsenność okazjonalna lub przejściowa (trwająca krócej niż trzy tygodnie) może być wywołana stresem, przepracowaniem, poruszającym wydarzeniem (utrata pracy, rozstanie, śmierć kogoś bliskiego), zbyt dużą dawką pobudzających przeżyć w ciągu dnia, otoczeniem w sypialni (hałas, nieodpowiednia temperatura, zły gatunek pościeli, oglądanie telewizji czy używanie komputera w łóżku), zbyt obfitymi posiłkami... "Przebudzenie się o trzeciej nad ranem może być związane z nadaktywnością w ciągu dnia, która nie pozostawiła nam czasu na refleksję" – tłumaczy doktor Hélene Bastuji ze szpitala neurologicznego w Lyonie. We wszystkich tych przypadkach pigułka jest tylko "kulą u nogi" niepozwalającą nam rozwiązać problemu bezsenności u jego źródeł. Tymczasem zwłaszcza u osób starszych należałoby wziąć pod uwagę warunki, w jakich żyją. Nie powinno nikogo dziwić, że źle sypiają, jeśli w domu opieki każe im się kłaść o godzinie 19, mało bywają na świeżym powietrzu, a posiłki podaje się o różnych porach.

Jednak bezsenność to nie tylko kwestia higieny życia. Może być ona związana z chorobami psychicznymi, z syndromem "niespokojnych nóg" czy bezdechem sennym. "Możemy podejrzewać bezdech, jeśli pacjent od dawna chrapie, podczas snu ma nieregularny oddech, rano odczuwa zmęczenie, a w ciągu dnia zdarza mu się przysypiać na siedząco" – opisuje doktor Bastuji.

Zamiast rzucać się na lekarstwa, warto poddać się bardzo prostemu badaniu: polega ono na założeniu specjalnej bransoletki umożliwiającej analizę rytmu czuwania i snu oraz określenie jego jakości i długości.

"Dzięki temu urządzeniu możemy dowiedzieć się, czy bezsenność jest rzeczywista, czy tylko wyobrażona" – tłumaczy doktor Bastuji. Poza tym coraz więcej badań wskazuje na dobroczynne w przypadku kłopotów ze snem działanie terapii kognitywno-behawioralnej oraz leczenia światłem. (...)

A poza tym niech żyje sjesta – podkreślają specjaliści. Pod warunkiem, że nie przekracza 15-20 minut. Nie powinno się wtedy zapaść w głęboki sen, w przeciwnym razie trudno się obudzić, a potem może zostać zakłócony sen nocny – uściślają. Doktor Giordanella proponuje nawet wprowadzanie sjesty w miejscach pracy.




źródło onet.pl

[kabatka]

Gen rządzi naszym snem
Wojciech Moskal
źródło: Gazeta Wyborcza

Dlaczego niektórzy ludzie chodzą spać nawet przed kurami i zbyt wcześnie wstają? Zdaniem naukowców z USA odpowiedzialny jest za to jeden wadliwie działający gen

"Poranne zorze, poranne zorze, gdy idę w Sopocie nad morzem" - śpiewa zespół Kult w jednym ze swoich najsłynniejszych utworów. Oczywiście, żeby zobaczyć poranne zorze w Sopocie czy gdziekolwiek indziej, trzeba wcześnie wstać. Niektórzy nie mają z tym problemów. To tzw. ranne ptaszki albo skowronki. Do całkiem odmiennej kategorii należą sowy. Te osoby kładą się do łóżka bardzo późno i równie późno z niego wychodzą.

Dlaczego ich biologiczny zegar jest tak bardzo przesunięty w jedną albo drugą stronę? Odpowiedź na to pytanie przynosi dzisiejszy numer czasopisma "Cell". Na jego łamach naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco opisali jeden z mechanizmów, który rządzi naszym snem.

Co nakręca zegar biologiczny?

Zespół kierowany przez Louis Ptácek skupił się na skowronkach. Zbyt wczesne kładzenie się do łóżka i równie wczesne wstawanie to tzw. rodzinny syndrom zaawansowanej fazy sennej (Familial Advanced Sleep Phase Syndrom - FASPS). To rzadkie schorzenie, przekazywane czasem dzieciom przez rodziców. Już od pewnego czasu naukowcy podejrzewali, że kluczową rolę w jego rozwoju odgrywa mutacja w genie Per2.

Produktem jego działania jest białko o tej samej nazwie. To właśnie ono jest prawdopodobnie korbką, która nakręca mechanizm prawidłowo funkcjonującego zegara biologicznego. Przedtem musi jednak zostać spełniony jeden warunek. Białko Per2 musi ulec obróbce, a konkretnie - powinna się do niego dołączyć grupa fosforanowa (czyli musi ulec fosforylacji). Okazało się, że u osób ze zmutowanym genem Per2 proces ten zostaje zahamowany.

Ptácek postanowiła udowodnić swoją teorię za pomocą eksperymentu. Do DNA całkiem zdrowych myszy wprowadziła wadliwie działającą kopię Per2. Skutek? Gryzonie natychmiast przemieniły się w skowronki. „Rozwinął się u nich pełnoobjawowy FASPS" - pisze w „Cell" Ptácek.

Naukowcy spróbowali następnie odwrócić tę sytuację. Dzięki inżynierii genetycznej sprawili, że fosforylacja białka Per2 ruszyła pełną parą. Myszy błyskawicznie przerzuciły się na nocny tryb życia.

Pigułka na jet lag?

"Wyniki naszych prac dowodzą, że kluczową sprawą dla działania zegara biologicznego jest białko Per2. Gdy liczba jego cząsteczek osiąga odpowiedni poziom, komórki organizmu dostają sygnał, że można zacząć nowy dzień. Osoby z FASPS produkują jednak mniej białka Per2 niż pozostali. Powoduje to przesunięcie granicy. Sygnał o nadejściu nowego dnia zostaje wysłany wcześniej. Skutek jest taki, że zrywamy się z łóżek bardzo wcześnie" - podsumowuje Ptácek.

Jakie praktyczne znacznie ma odkrycie dokonane przez jej zespół? - Przede wszystkim może pomóc ludziom, których zegar biologiczny ulega zakłóceniu, np. pracownikom nocnej zmiany - mówi uczona. - Być może także tym, którzy podróżują samolotami i zmieniają strefy czasowe. Bez problemu przestawiają zegarki na rękach, ale ich zegar biologiczny nie potrafi się tak szybko przestawić. Może kiedyś doczekamy się, że po wyjściu z samolotu będziemy po prostu brać pigułkę i natychmiast zapominać o koszmarze jet lagu.

źródełko

[groszek]

Znalazłam taki wątek o śnach. Inne o akrobacjach sennych I jeszcze jeden o klinice badań we śnie.
Kłopoty z zasypianiem są u niektórych ludzi. Na konferencji w Krakowie na której bylyśmy jedna z mam pytała co robić , bo córka po melatoninę zasypia ,ale też po kilku godzinach się budzi.
Maks miał kolopott z zasypianiem jak miał bardzo wysokieTSH

Wiecie że jest nawet APLIKACJIA- terapia na bezsenność goodsleeper

[angelika kuspa]

Ada ewidentnie ma kłopoty ze snem we wakacje i dłuższe wolne od szkoły . Moim zdaniem to jest od braku wysiłku umysłowego . W zasadzie Ada w czasie roku szkolnego oprócz szkoły ma zajęcia , a we wakacje robimy wolne. Po kilku dniach takiego odpoczynku zaczynaja się problemy z zasypianiem. Wczoraj np. Ada od rana była na basenie, potem rysowała , rozwiązywała quizy w telefonie, grała w milionerów , po południu pojechaliśmy nad jezioro. Wieczorem jakoś zasnęła bez problemu.