[monniks]

No bo ja sie właśnie bardziej skłaniam, ale to już z moich obserwacji, ku temu, że to właśnie te dzieci z ZD, które późno zaczynaja chodzić, chodzą brzydko. Pewnie wynika to z jednej strony z obniżonego napięcia a z drugiej z praktykowania "alternatywnych" metod poruszania się, np. zasuwanie na tyłku . Weronika też jakis czas "chodziła" na pupie, bo raczkować zaczęła póżniej. A co najciekawsze, ani my ani żaden rehabilitant nie był w stanie jej do raczkowania przekonać. Zaczęła raczkować kilka godzin po swojej młodszej siostrze. Lusi i Magura świadkami ! Najlepszą rehabilitacją jest młodsze rodzeństwo! Do roboty, dziewczyny!

[Magda2]

[aniak]

Dziewczyny ! STOP ! Każda ma swoje dziecko , swoje doświadczenia, swoje moce i niemoce.
Ten, kto nie doświadczył czegoś tam, nie może tego zrozumieć. To jak gadać z głodnym o chlebie. Odnośmy się tylko do tego, czego sami doświadczyliśmy.
Każda zostaje przy swoim i już.

[dorota3]

Nie wiem po co te nerwy ,piszesz z własnej perspektywy i nie wiesz jak to jest z dzieckiem które dosłownie leje się przez ręce mimo intensywnej rehabilitacji.

Tak jak napisała Ania nie ma co dyskutować , każdy wie swoje i robi to co uważa za najlepsze.

[kacha_wawa]

Dorota w 100% się z Tobą zgadzam Jeszcze bym coś napisała, ale już się denerwować nie chce

[dagi]

[dorota3]

[Edith]

Moja rehabilitanta akurat jest zdania, żeby nie przyspieszać na siłę momentu rozpoczęcia chodzenia. Jak dziecko będzie gotowe to po prostu pójdzie. I ten moment właśnie u Jasia nastąpił. Ktoś stwierdzi, ze może późno - Jaś ma dokładnie 3 lata, choć jego przez długi czas ograniczała Go poważna wada zooperowana dopiero jak miał 17 miesięcy. Z tym rehabilitanta od samego początku jak się Jaśkiem opiekuje czyli od prawie 1,5 roku zwracała bardzo dużą uwagę na szczegóły: układanie stóp, przeprosty w kolonach, rotacje bioderkami. Zniwelowała dużo nieprawidłowych wzrorców utrwalonych przez poprzednią rehabilitantkę. Ona po prostu pewne ćwiczenia wprowadza wcześniej i nie dąży na siłę by dziecko zaczęło chodzić. Bardziej dba o jakość ruchu niż jego szybkość. I efekt jest taki, że Jasiek nie ma chodu charakterystycznego dla dzieci z ZD.

[Iga]

Ja coś napiszę od siebie. Majka zaczeła "wcześnie" chodzić. Jak dla mnie. I teraz ma problemy z kolanami, za niedługo zaczną się wykoślawiać biodra.

[vagabunda8]

Chciałabym wtrącić jeszcze jedno. Piszecie o prawidłowym napięciu mięśni, wiotkości itp. , Samo chodzenie dawnowate, jest chyba też wynikiem bardzo często występującego płaskostopia. Nie bez znaczenia jest też występujący u naszych dzieci nie dojrzały system nerwowy, który nie nadąża za resztą ciała. Nie ma synchronizacji wszystkich układów, to jest z e s p ó ł Downa. Nie ma jednej przypadłości jest ich bardzo wiele, a jedna zależna od drugiej. Antek zaczął chodzić stosunkowo późno patrząc ogólnie na dzieci. Ale mnie to naprawdę nie stresowało, bo wiedziałam że zacznie to robić jak będzie gotowy i tak się stało,a popędzanie? To źle wróży. Nie tylko w kwestii chodzenia, ale o wszystko; o jedzenie, picie, gryzienie, nocnik, uspołecznianie, na wszystko.

[gosia196905]

Ja napiszę coś z perspektywy lat i tylko z mojego własnego doświadczenia-dziewczyny rehabilitacja tak -owszem ale z rozsądkiem -nie dajmy się zwariować, bo dzieciak się zniechęci a my tracimy zapał-Moni głównie rehabilitowała się w trakcie zabawy bo inaczej to była walka na śmierć i życie a tak mała się cieszyła a matka i tak zrobiła co było trzeba (pewnie rehabilitacja trwała dłużej ale czasem może warto na górze ustawić uśmiechnięte dziecko a dopiero w dalszym szeregu całą resztę?) Monia zaczęła chodzić mając 2lata i 6miesięcy (chodzić mocno powiedziane-postawiła pierwsze kroki bo do chodzenia to jeszcze było sporo) czy chodzi ładnie czy brzydko?-myślę ,ze nie najgorzej .Każdy maluch wymaga własnego czasu dla jednego to 2latka dla drugiego 5lat-trzeba im pomagać ale umieć cierpliwie czekać kiedy nadejdzie właściwa chwila na pierwsze kroczki-dziecko samo o tym będzie wiedziało najlepiej Buziolki dla wszystkich

vagabunda8-dobrze prawisz

[Magda2]

Kilka słów o "daunowym, kaczkowatym chodzie". Wercia też jak stawiała pierwsze kroczki robiła to w sposób nieprawidłowy. Był problem bo nie chciała zginać albo mało zginała lewą nogę tu ukłon metodzie Vojty i robieniu tzn bociana.
Nam rehabilitantka z OWI do której jeździmy na konsultacje M.Bąk dała wskazówki aby pozbyć się u dziecka chodu na szerokiej podstawie. Pierwsze co zaproponowała chodzenie po deseczce, po drugie chodzenie po nierównościach typu łąka, po lesie.
Można np. poszyć nie duże woreczki i wsypać groch, soje, ryż itd poustawiać na przemian aby dziecko stąpało po nich, jest to połączone od razu z masażem stópek.
W niektórych miejscach dla dzieci u nas w Klubie Malucha jest dmuchany zamek który też fajnie działa bo ugina się, buja i dziecko się zapada.
Nie wiem czy to pomaga czy nie bo nie stosujemy się do wszystkiego na pewno co mogę napisać chód u Weronisi się zmienił na korzyść ale też nie mogę napisać że jest super prawidłowy. Nóżki ma proste to będzie przyciągać wzrok

[Edith]

My podobnie z Jasiem ćwiczyliśmy na prawidłowy chód - chodzenie po deseczce, po nierównościach min na woreczkach. I całe lato zasuwa po ogrodzie gdzie jest nierówno, a jak jest ciepło to boso. I wszystko w zabawie - bo na rehabilitacje typu fittnes nie da się go namówić. Od razu się nudzi się i protestuje.
A poza tym nie można dać się zwariować. Wszystko w swoim czasie. I starać się nie porównywać z innymi dzieciakami - choć to trudne.

[okruszkowa]

Zmęczona jestem psychicznie odpowiedzialnością za postępy dziecka. Czasem rehabilitanci sugerują ją wprost, czasem sama sobie pewnie dopisuję interpretację, bo się cholernie martwię, a w sumie całość rehabilitacji jest na mojej głowie.
Moje dziecko idzie bardzo wolno, bardzo bardzo wolno. Ma 19 miesięcy, teraz dopiero siedzi i pełza, do raczkowania czy chodzenia jeszcze lata świetlne.
Walczymy teraz najwięcej o poprawę małej motoryki, bo wreszcie można zrobić więcej ćwiczeń w pozycji siedzącej. Codziennie robimy całą serię zabaw przeróżnymi zabawkami do manipulowania rączką, młodemu pozwalam paćkać się w zupie czy kaszce, robię mu ciapki z kaszy manny i kisielu do zabawy.
Rączka na poziomie 9 miesięczniaka, dopiero zaczyna chwyt pęsetowy.
Okruch czasem fajnie pracuje, dziś miał kryzys, każda zabawka była wzięta tylko po to, by nią jak najdalej rzucić. Więc teraz ja mam doła.
Musiałam się wygadać.

[groszek]

Jak dobrze rzuca to ćwiczy koordynację ręka oko i to też jest rehabilitacja spontaniczna
Każde dziecko idzie swoim tempem.O tym dobrze wie dobry rehabilitant. Więc głowa do góry!