[kasiuniaja]

itam!!
Tak jak obiecałam opisze cewnikowanie mojego synka Kubusia!!
Było to bardzo ciężkie przeżycie ale dacie rade!
Pierwszego dnia zostaliśmy przyjęci na oddział i od razu wysyłali nas na badania najpierw echo póżniej zdjęcie a wieczorem wysłąno nas do anestezjologa. Między czasie co chwile przychodzili lekarze i go badali... Dla mnie najgorsze było to jak przyszła Pani doktor dała mi dokumenty kazała przeczytać a następnie po jakimś czasie wróciła zabrała mnie na rozmowę i się zaczęło... Opowiedziała jakie to badanie no i oczywiście wszystkie za i przeciw gdy usłyszałąm jakie mogą być powikłania to w ogóle masakra... Ale nie stety i tak wyjścia nie ma trzeba zgode podpisać..
Następnego dnia odbyło się badanie Kuba był jako pierwszy więc ok 8.30 go zabrali. Po ok połtorej godziny przywieźli go spowrotem i się zaczęło był tak opuchnięty i tak płąkał... Na szczęście co chwileprzychodzili lekarze i informowali mnie co mam robić i jak, dostał czopki uspakające i przeciwbólowe. Po ok 1,5godzinyh płaczu i duszenia się zasnął, ja miałam obserwować czy pojawi się mocz i czy móżki nie robią się bardziej sine. Po jakiś 3 godzinach przyszłą pani doktor i powoli rozcinałą bandarze i tak chyba 3 razy aż ściągli je całkowicie. Nocka była dla mnie bardzo straszna ponieważ mały nie mógł się ruszać a On mi wstawał przez sen, był podłączony do aparatury i co chwile był tak zaplątany że nie mógł się ruszyć. W nocy zauważyłąm że na nóżce robi się pod skórą tak jakby piłka nie wiem jak to opisać obok ranki po badaniu, przyszedł pan doktor i od nowa mniał zakładane bandarze... na szczęśce do rana było wszystko ok. Trzeciego dnia wypuścili nas do domu miał robione badania echo i wszystko wyszło dobrze...
W tej chwili jesteśmy na liście dzieci do operacji na 72 miejscu i czekamy...