[groszek]

Boszko, sprawy seksualności dorosłych (moich rówieśników z niepełnosprawnością int) trochę przeszły moje oczekiwania.Co prawda byłam za krótko, żeby mieć szersze spojrzenie, więc chciałabym żebyście napisały coś pozytywnego , jakieś dobre wieści w tym temacie Dziewczyny dajcie trochę z siebie

[kabatka]

Proponuję o samym temacie seksualności pisać tutaj>>
Jak będziemy mieć już materiały w postaci cyfrowej, założymy osobny wątek na materiały.

[groszek]

Dwa dni konferencji , a już dwa dni po konferencji i żadnych wieści. Alicjo napisałabyś coś, nic Cię nie poruszyło, A Trigo i Aquwę....Nie wierzę! Napiszcie coś

[trigo]

Ja własnei wócilam ze spotkania z rodzicami , którte co tydzien są prowadzone przez dwie panie pracujące w Specjalnym Osrodku SDzkolno wychowawczym i chyba od powrotu z konfy za duzo rozmawiałam na tenm temat (nie tylko dzis) i ... może dlatego jakoś nei mogę się zebrać do napisania o swoich refleksjach. Poza tym, ale to juz mozewe wskazanym przez Kabatkę miejscu....

[Alicja]

Jeżuuu...Groszku...kochana...
takam zakręcona przed wyjazdem,że nie mam ani czasu ani weny

Ale jeden,szybki wniosek: nigdy,przenigdy nie oddam dziecka do jakiejkolwiek instytucji!!
Nie po to teraz uszczęśliwiam dziecko (niezmuszając np. do nauki) aby potem jej szczęśliwe życie zniknęło z chwilą zamknięcia drzwi zakładu.
Ja chcę,żeby moje dziecko (jeśli tylko tego zapragnie) miało męża,dom i uprawiało sex! (bo dlaczego niby nie?)---> pisałam o tym już w innym wątku.

[groszek]

Dr Izabela Fornalik z Kolegium Karkonoskiego PWSZ w Jeleniej Górze miała wystąpienie pt " Między młotem a kowadłem - dylematy w edukacji psychoseksualnej osób niepełnosprawnych intelektualnie, "Więc jeśli U Was Januszu chcielibyście w stowarzyszeniu kogoś zaprosić czy zorganizować ....

[Janusz]

Wiem, wiem.
Miala już prelekcję w Zespole Szkół Specjalnych w Jeleniej Górze, aktualnie badamy, czy jest zainteresowanie i oczekiwanie zorganizowania dodatkowego takiego spotkania, np nawiazującego do konferencji w Warszawie.

Ale dzięki za pamięć

[Janusz]

W dniach 5 i 6 kwietnia w siedzibie stowarzyszenia „Bardziej Kochani” w Warszawie przy ul. Conrada 13 odbyła się kolejna ogólnopolska konferencja z cyklu „Czas dla rodziców”.
Tym razem konferencja miała bardziej kameralny charakter. Tematem spotkania były refleksje nad stanem obecnym i perspektywami rozwoju ruchu społecznego skupiającego rodziców i opiekunów osób z zespołem Downa, a do udziału zaproszeni zostali liderzy organizacji pozarządowych działających na rzecz tej grupy osób.

Głównym celem spotkania było wzajemne poznanie się, poznanie działań i osiągnięć poszczególnych stowarzyszeń, wymiana doświadczeń oraz przedyskutowanie pomysłu utworzenia Federacji lub Krajowego Porozumienia Organizacji Działających na Rzecz Osób z Zespołem Downa i ich Rodzin. Przedstawiciele poszczególnych organizacji przedstawili zebranym przygotowane krótkie prezentacje dotyczące swoich działań w terenie, a także zaprezentowali „fizyczne” efekty działalności - wydawnictwa, ulotki, gadżety itp.

W drugim dniu konferencji miało miejsce spotkanie z Piotrem Todysem - Prezesem Fundacji TUS, Prezesem Federacji Organizacji Służebnych MAZOWIA, Prezesem Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych (WRZOS) – który przedstawił wszystkie zalety, wady oraz procedury tworzenia, tak zwanych, organizacji „parasolowych”.

W konferencji wzięli udział reprezentanci stowarzyszeń z Białegostoku, Jeleniej Góry, Katowic, Krakowa, Łodzi, Olsztyna, Poznania, Wrocławia, Zielonej Góry i oczywiście z Warszawy. Organizatorzy postarali się, aby temu spotkaniu towarzyszyła ciepła, niemal rodzinna atmosfera. W pierwszym dniu, dzięki autoprezentacjom i luźnym rozmowom poznaliśmy się i polubiliśmy. Nastąpiła wymiana doświadczeń, pomysłów, rozmawialiśmy o relacjach organizacja - samorządy itp. W przerwach raczyliśmy się wszelakimi smakowitościami przygotowanymi na miejscu, był także wspólny obiad w niedaleko położonym lokalu.

W drugim dniu podczas spotkania z Panem Piotrem Todysem usłyszeliśmy o zasadach tworzenia federacji organizacji pozarządowych. Prowadzący rzetelnie przedstawił nam zarówno dodatnie, jak i ujemne aspekty takich działań. Korzystając z własnego doświadczenia przedstawił nam korzyści członkostwa w federacji ogólnokrajowej, chociażby w aspekcie możliwości bezpośredniego bądź pośredniego wpływania na tworzenie norm prawnych na różnych szczeblach, bądź występowania jako ciało opiniodawcze. Fakt, że nasze organizacje mają ujednolicony, wąski podmiotowo kierunek działania jest dodatkowym aspektem pozytywnym, pozwalającym wykluczyć destruktywne w innych tego rodzaju ciałach konflikty priorytetów.

W części podsumowującej konferencję wszyscy uczestnicy zgodzili się wstępnie na podjęcie działań zmierzających do powołania w Polsce federacji organizacji pozarządowych działających na rzecz osób z zespołem Downa. Ustaliliśmy też, ze jeszcze przed rozpatrzeniem składanego w tej sprawie projektu niezbędne będą robocze spotkania, które powinny odbywać się w terenie, w miejscach działalności poszczególnych stowarzyszeń. Po konsultacjach w macierzystych organizacjach uczestnicy przekażą do koordynatora - stowarzyszenia „Bardziej Kochani” swoje sugestie i propozycje działań zmierzających do określenia zasad funkcjonowania przyszłej federacji stowarzyszeń.


~~~~~~~~

Trochę to oficjalnie zabrzmiało.
Osobiście bardzo się cieszę, ze taka konferencja się odbyła. Zapachniało czymś wielkim, bo wiele było propozycji i pomysłów, dyskusja po wystapieniu p. Piotra Todysa była długa i konstruktywna.
Być może, poza tym, ze wreszcie mogliśmy spotkać się twarz w twarz z przedstawicielami innych organizacji powstanie organizacja jednocząca nasze siły w pracy na rzecz osób z zespolem Downa.
Być może jest to pierwszy krok do normalności, której tak bardzo czasem nam brakuje.

Trzymajcie kciuki, to był maleńki krok, przed nami mnóstwo konsultacji i spotkań, zanim ustalimy formę, kierunki działania i podział kompetencji.

A może jakieś własne sugestie użytkowników forum?
Może admini wyodrębnią wątek poswięcony temu, konkretnemu tematowi?
Chętnie poznamy Wasze zdanie na omawiane tematy. W końcu powstała ewentualnie federacja ma działać na rzecz naszych dzieci

Pozdrawiam serdecznie.

[magdalena.pie]

Mnie także się udało być na tej konferencji, niestety w niedzielę musiałam szybko uciekać.

Moje odczucia: to, że nasze Stowarzyszenie Wrocławskie może czerpać wiele z innych miast, że ważne jest abyśmy nie działali samotnie, tylko na swoim poletku - ale obejmowali zmianami dużo, dużo więcej :)

[trigo]

[Beata Malina]

Witam serdecznie,
Fakt, że podjęliśmy decyzję o zjednoczeniu naszych sił to już bardzo dużo. Z pewnością napotkamy wiele problemów bo ile osób tyle pomysłów i każdy z nas ma swoje priorytety, jednak jeśli będziemy nawzajem uważnie słuchać tego co każdy z nas ma do powiedzenia, to myślę że uda nam się wypracować wspólne cele, tak aby każda organizacja czuła się usatysfakcjonowana. Oczywiście że dla rodziców małych dzieciaków inne sprawy są najważniejsze niż dla rodziców mających już prawie dorosłe dzieci, jednak te maluchy też kiedyś będą duże.. Jestem optymistka i wierzę że jeśli spotkało się tylu zapalonych społeczników o wielkich sercach to nie ma szans, aby z tego nie powstało coś "mega" dobrego. W końcu jest tak wiele do zrobienia. Pozdrawiam wszystkich.

[Iwona K]

Małe i duże problemy naszych małych i dużych dzieci pogodzimy walcząc wspólnymi siłami o systemową opiekę nad nimi od momentu poznania diagnozy,często przed urodzeniem się dziecka ,po dorosłe i miejmy nadzieję coraz dłuższe życie osób z zD.

Musimy pamiętać,ze małe będą duże,ale też o tym,że ciągle przychodzą na świat kolejne dzieci,którym trzeba zapewnić wszechstronną opiekę od samego startu w życie.

[trigo]

Jakoś tak od początku mojego wspólnego życia z Gosią myśle o Jej dorosłości, może dlatego, że urodziłam ją w mocno dorosłym wieku. Nie zawsze umiem przekonać rodziców malutkich dzieci, że one naporawdę tak szybko rosną a otoczka społeczna się zmienia się w tempie ślimaczym.

[groszek]

Patrzę,że mój post się nie zapisał. A napisałam krótko, że cieszę się z Waszego spotkania i mam nadzieję , że zaowocuje inicjatywami, które będą wspierać rozwój małych i dorosłych osób z zespołem...
Podobnie jak Grażynka, więcej martwię się o dorosłość Maksa niż o jego dzieciństwo...

[kabatka]

Pani Ewa Suchcicka wspominała kiedyś o pomyśle stworzenie federacji, bardzo się cieszę, że pomysł nabiera wyraźniejszych kształtów. Kibucuję Wam z całych sił
W jedności siła w końcu. Można zachować swoją tożsamość lokalnie, ale w dużych przedsięwzięciach starać się mówić jednym głosem. Myślę, że można wtedy znacznie więcej osiągnąć, a przecieć o to w tym powinno chodzić.

Beato, zapraszam do Czas się przedstawić (zwracam się per Ty, bo takiej formy używamy na forum ).