[kabatka]

Ćwiczenia obniżają ryzyko kataru siennego u dzieci
PAP
2006.11.13

Regularne ćwiczenia fizyczne mogą uchronić dzieci przed dokuczliwym katarem siennym, wynika z najnowszych niemieckich badań opisanych na łamach pisma "Allergy".

Do takich wniosków doszli naukowcy pod kierunkiem dr Yvonne Kohlhammer z GSF - Forschungszentrum fuer Umwelt und Gesundheit w Neuherbergu, którzy przebadali 1703 dzieci.

Na początku badań, gdy zbierano pierwsze dane medyczne, pacjenci mieli od 5 do 14 lat. Od rodziców uzyskano informacje na temat aktywności fizycznej dzieci. Tylko 6 proc. prowadziło zupełnie siedzący tryb życia, a 79 proc. regularnie ćwiczyło lub brało udział w zajęciach sportowych. W ciągu kolejnych 12 lat naukowcy sprawdzili stan zdrowia dzieci przynajmniej jeden raz.

Okazało się, że te dzieci, które były nieaktywne na początku badań, dwukrotnie częściej cierpiały na katar sienny, niż regularnie ćwiczący rówieśnicy. Były też bardziej narażone na rozwój tego schorzenia w ciągu kolejnych 12 lat.

W analizie uwzględniono również inne czynniki wpływające na ryzyko kataru siennego, takie jak rodzinne predyspozycje do alergii, kontakt ze zwierzętami domowymi i dymem papierosowym oraz to, czy dziecko było odpowiednio długo karmione piersią.

Badacze wykluczają raczej, aby to katar sienny powstrzymywał dzieci przed aktywnością fizyczną. Jak zaznaczają, analiza dotyczyła również nowych przypadków kataru siennego, które wystąpiły w ciągu 12 lat badań. Poza tym dzieci, które prowadziły siedzący tryb życia, były nieaktywne przez cały rok, nie tylko w okresie pylenia, gdy przychodzi sezon na to schorzenie.

Na razie autorzy pracy nie potrafią wyjaśnić, w jaki sposób aktywność fizyczna chroni przed katarem siennym. Jak przypomina dr Kohlhammer, z innych badań wynika, że umiarkowana aktywność fizyczna może wzmacniać nasz układ odpornościowy. "To mogłoby wyjaśnić istnienie mniejszego ryzyka alergii u aktywnych dzieci" - spekuluje badaczka.

źródełko

[kabatka]

Rosną pokraki!

(ik)

Młodzież nie chce ćwiczyć. Dyrektorzy sądeckich szkół z coraz większym niepokojem patrzą na zasypujące ich biurka zwolnienia z zajęć wychowania fizycznego – na pół roku, na rok. Alarmują, że rośnie pokolenie z własnego wyboru niepełnosprawne. Bez kondycji, rozleniwione siedzącym trybem życia, "przyrośnięte" do biurek z komputerem, niechętne do jakiegokolwiek wysiłku.

Puste boiska

- Plaga niećwiczących uczniów jest tym bardziej widoczna, im starsza młodzież. Symptomy tego niedobrego zjawiska widać w gimnazjach, a w liceach problem rośnie – mówi Barbara Porzucek, dyrektor gimnazjum nr 1 w Nowym Sączu. – Rozumiem zwolnienia z powodu na przykład złamań, ale coraz częściej powodem jest alergia. Może rodzice nie zdają sobie sprawy z tego, że program zajęć dostosowuje się do indywidualnych możliwości każdego z uczniów. Alergicy nie powinni wykonywać ćwiczeń szybkościowych, ale to nie znaczy, że nie powinni ćwiczyć w ogóle. Nauczyciele nie mają jednak wyjścia: jeśli lekarz wypisze zwolnienie – trzeba je respektować, nawet jeśli podejrzewają, że „kwit” od lekarza to efekt nalegań ucznia na rodziców, a później rodziców na doktora, który ulega w końcu prośbom i wystawia zaświadczenie. – To prawda. Nawet pomijając zwolnienia lekarskie, problem tkwi również w tym, że rodzice bardzo często zwalniają dzieci z zajęć wychowania fizycznego z bardzo błahych powodów. Efekt jest taki, że dzieci są coraz słabsze kondycyjnie i w rezultacie nie chce im się podejmować żadnego wysiłku. Wolą posiedzieć przy komputerze – mówi Janusz Pawlik, nauczyciel wf–u w Szkole Podstawowej nr 20 w Nowym Sączu.

Gimnastyka nie jest atrakcyjna

– Te spostrzeżenia potwierdza choćby fakt opustoszałych podwórek czy niektórych boisk. Dawniej było na nich gwarno. Dziś coraz mniej dzieci chce wypoczywać „czynnie”. Nauczyciel podkreśla, że zajęcia wychowania fizycznego to nie „fabryka sportowców”. – To po prostu pracowanie nad nawykiem ruchu, nad kondycją. To jest potrzebne każdemu dziecku – przekonuje.

Włodzimierz Strzelec, także nauczyciel wf–u, a jednocześnie dyrektor Szkoły Podstawowej nr 18 widzi szansę na popularyzowanie ćwiczeń w zapewnieniu szkołom odpowiedniej bazy – lokalowej i sprzętowej, umożliwiającej organizację atrakcyjnych lekcji. – U nas w „osiemnastce” nie jest źle z tą bazą, ale są szkoły z małymi salkami i z kiepskim sprzętem, w których lekcje wf–u oparte przede wszystkim na gimnastykowaniu się nie są dla dzieci i młodzieży atrakcyjne. Musimy iść z duchem czasu. Dziś atrakcyjną propozycją dla dorastającego pokolenia są wyjścia na basen, do siłowni. Byłoby dobrze, gdyby szkoła mogła zapewnić tego rodzaju zajęcia uczniom, których po prostu nie stać na komercyjną ofertę – mówi.

Dyrektor zwraca uwagę na jeszcze jedną przyczynę plagi zwolnień z zajęć wf–u. – Dziewczęta, gdy dorastają, nie chcą ćwiczyć wspólnie z chłopcami. Do czasu aż zrozumieją, że nie ma się czego wstydzić, trzeba byłoby dzielić zajęcia na grupy – mówi. Czego wstydzą się młodzi ludzie? Czasem nadwagi, innym razem czują się gorsi, mniej sprawni od innych. Unikają konfrontacji z rówieśnikami i w rezultacie nie potrafią zrobić pompki czy przebiec kilkuset metrów. Dyrektorzy i nauczyciele zgodnie twierdzą, że tylko najmłodsi garną się do gimnastyki. Ta chęć z wiekiem szybko słabnie. W klasach liceów i techników bywa, że z zajęć wychowania fizycznego nie korzysta ponad połowa uczniów. – To powód do uzasadnionego niepokoju. Bo już w szkole podstawowej niemal wszystkie dzieci zapisane są na gimnastykę korekcyjną – mówi Maria Kogut, dyrektorka Szkoły Podstawowej w podsądeckiej Janczowej. – Gdyby starsi ćwiczyli tak chętnie jak dzieciaki w najmłodszych klasach podstawówki, może nie byłoby później tylu problemów zdrowotnych.

W maleńkiej szkółce w Janczowej nie ma sali gimnastycznej. Ale i bez niej można sobie poradzić. Pani dyrektor przekonuje, że aby zachęcić dzieci do aktywności fizycznej wystarczy fantazja i zaangażowanie nauczycieli. W Janczowej postarano się o stół do tenisa. Szkoła szlifuje młode talenty w odbijaniu piłeczki. Szkoda byłoby, aby te zdolne dzieci rozleniwiły się, gdy pójdą do gimnazjów i liceów. Dyrektor II LO w Nowym Sączu widzi rozwiązanie w postawie rodziców. – Powinni u swoich pociech wypracować od najmłodszych lat nawyk do aktywnego spędzania czasu i walczyć z wygodnictwem, z lenistwem. Nie patrzyć z pobłażaniem na niechęć do wysiłku – mówi Tadeusz Orlicz. – Nie warto tych dwóch godzin żałować dla zdrowia.

źródełko

[Aśka]

RMF: Ćwicz, to zmądrzejesz
13 marca (12:44)

W zdrowym ciele, zdrowy mózg - inaczej mówiąc - ćwicz mięśnie, a zmądrzejesz. Naukowcy już od pewnego czasu nas do tego przekonują. Teraz mają dowody na to, że wysiłek fizyczny przyspiesza tworzenie się nowych komórek nerwowych.

Do tej pory podkreślano, że ćwiczenia fizyczne poprawiają ukrwienie i co za tym idzie dotlenienie mózgu. Okazuje się jednak, że na tym się nie kończy. Najnowsze badania przeprowadzone na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku pokazują, że wysiłek fizyczny stymuluje tworzenie się nowych komórek nerwowych w hipokampie, strukturze mózgu odpowiedzialnej między innymi za zapamiętywanie.

Stwierdzono to u myszy, a potem przy pomocy badań Magnetycznym Rezonansem Jądrowym potwierdzono u ludzi - donosi czasopismo "Proceedings of the National Academy of Sciences". Co ważne, zauważalne efekty w mózgu zaobserwowano już po trzech miesiącach ćwiczeń. Badacze będą teraz próbowali ustalić plan ćwiczenia, który posłuży naszemu mózgowi najlepiej. Kto wie, może okaże się, że dla podtrzymania dobrej pamięci, wystarczy pamiętać ... o codziennym spacerze z psem.

Źródło informacji: RMF
Interia.pl

[Aśka]

Właściwa waga obniża poziom insuliny i przedłuża życie
PAP 2007-07-23

Utrzymywanie właściwej wagi może przedłużać życie dzięki ograniczeniu wpływu insuliny na mózg - informuje "Science".

Badania na myszach przeprowadzili naukowcy z Howard Hughes Medical Institute. Dotyczyły one efektów działania białka IRS2, które reaguje w mózgu na insulinę. Myszy, u których poziom IRS2 był zmniejszony o połowę, żyły o 18 procent dłużej od zwykłych myszy, chociaż miały nadwagę i podniesiony poziom insuliny we krwi. Ich aktywność z wiekiem spadała wolniej, a metabolizm glukozy był taki, jak u młodszych zwierząt. Być może uda się opracować leki blokujące aktywność IRS2.

Już wcześniejsze badania na muszkach owocowych oraz nicieniach sugerowały, że zmniejszenie aktywności insuliny - która reguluje poziom cukru we krwi - może przedłużać życie.

Zdaniem autorów podobny mechanizm może dotyczyć także ludzi, a insulina jest - obok predyspozycji genetycznych - jednym z wielu czynników wpływających na długość życia. Najlepszym sposobem na obniżenie poziomu insuliny wydają się być ćwiczenia fizyczne i zdrowa dieta. Wraz z niską masą ciała utrzymują one na właściwym poziomie wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę, dzięki czemu jej wydzielanie nie musi być obfite, by regulować poziom glukozy we krwi.

źródło informacji